Voor het eerst sinds lange tijd ging ik weer eens naar een museum. De tentoonstelling godinnen van de goodesses of Art Nouveau was in zijn laatste week bezig. Of dit de reden was van de drukte of dat het herfstvakantie is, daar komen we nooit achter. De kleine donkere zaaltjes waren aardig druk bevolkt.

De tentoonstelling gaat over de fascinatie voor de vrouw in de Art Nouveau. Rond 1900 was deze kunststroom een (lieflijke) reactie op alles wat er speelde in de maatschappij zoals opkomst van het fascisme en nationalisme en het feminisme.

De tentoonstelling omvat tekeningen, schilderijen, juwelen, glas, keramiek, textiel en smeedwerk, naast boekbanden, boekillustraties, affiches en feministische literatuur.

De zwierige stijl van de Art Nouveau is niet alleen voor de welgestelden, maar is ook op straat te vinden. In het commerciële drukwerk waren de tekeningen en belettering erg populair.

In de jaren zestig van de vorige eeuw (in de hippietijd) pasten grafisch ontwerpers de stijl weer uitbundig toe. Ik herkende wel wat posters, die ik in die tijd op mijn kamer had hangen. Aristide Bruant blijkt ook tot deze stroming te horen.

Boeren- of volkse meisjes waren inspiratiebronnen bij het werk.

Leuk om deze stroming eens in het licht van de maatschappij van toentertijd te bezien.

We liepen nog even een etage hoger, waar je de vaste collectie van dit museum ziet. Dan loop je in sneltreinvaart langs volkeren uit de trechterbekercultuur, Etrusken, Romeinen enzovoort. Als je niets gerichts wilt weten, krijg je er wel een overdosis aan informatie over je heen. Wel goed te weten, dat ze daar veel oude schatten hebben staan. Ik vond het tenminste een leuk weerzien met de Etrusken, waar je logischerwijs veel over vindt in Italië.

Mijn collage en nog een paar foto’s hebben een illustratief karakter, omdat ik mijn fototoestel vergeten was terug te zetten naar normaal.