Struinen door de duinen

Het zag er naar uit, dat het een miezerige dag zou worden, maar goed en wel bij de Zandvoortse ingang van de Amsterdamse Waterleidingduinen aangekomen, was het droog en dat bleef het de rest van de dag ook.

Het was wel wat sombertjes, maar om te struinen door de duinen was het perfect. En dat gingen fotomaatje M en ik doen. Daarbij overal stilstaand om de boel te fotograferen, wat best een uitdaging was met het weinige licht. Het opvallende verschil van de vorige keer, dat ik hier was, in de bronsttijd, met nu is, dat de vachten van de herten nu veel donkerder van kleur zijn. Ook leek het vrij rustig met de hertenstand.

Het landschap blijft prachtig en divers. Bovendien mag je er overal van de paden af, wat we dan ook uitgebreid deden. Heerlijk.

Na een wandeling van zo’n 7 km voerde het pad ons langs flinke waterpartijen weer terug naar de parkeerplaats. Ondertussen aardig verkleumd, zat er helaas geen kopje warme chocalademelk in als afsluiter om lekker door te warmen. Want ja corona! hè!

20 gedachtes over “Struinen door de duinen

  1. Al ben ik van jongs af aan in de Waterleidingduinen geweest, ik word het nooit moe, het blijft een prachtig gebied. Ik wil er eerdaags ook naar toe, ben er nog niet geweest deze winter. Je maakte weer mooie foto’s.

    Geliked door 1 persoon

  2. Ik woon in het verre oosten tegen de Duitse grens aan. In Duitsland daar wort gejaagd dus de dieren zijn hier zeer schuw. Toen ik een keer een stukje ongerepte natuur bezocht (struikelend over de uitlopende bramen scheuten) zag ik nog net in de verte een jong hertje wegvluchten. Maar wat leuk dat je ze van dichtbij kunt zien.

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s