Centraal op de Kaasmarkt van Purmerend staat het voormalige stadhuis. Het neo-renaissancistische gebouw is daar in de jaren 1911-1912 neergezet naar ontwerp van architect Jan Stuyt, die in 1868 te Purmerend geboren was, in samenwerking met stadsarchitect W. Postema. Vóór die tijd stond er ook al een stadhuis.
Het stadhuis is inmiddels elders gevestigd en dit gebouw doet nu voor de gemeente nog slechts dienst als trouwzaal. Met zo’n prachtige trap en bordes blijft dat een mooie entourage om te trouwen. De trouwzaal zelf heeft ook wel allure.
Je begrijpt, dat ik binnen in dit gebouw ben geweest. De trouwzaal was de toegift, want het doel was om een bezoek aan het Purmerends Museum te brengen, dat tegenwoordig in dit historische pand is gehuisvest. In al die jaren, dat ik in Purmerend gewerkt heb in het onderwijs, was ik hier nog nooit binnen geweest. En nu was het dit bezoek, op uitnodiging van T en J , dus mijn eerste museum, dat ik binnen ging, na de lockdown.
In de vaste collectie laat het museum altijd de fraaie collectie Jugendstil Aardewerk zien. We werden met een knap filmpje geïntroduceerd in de aardewerkfabriek van de weduwe Brantjes & Co. Tussen 1895 en 1907 maakten ze in de plateelbakkerij sieraardewerk zoals vazen, beelden, tegelplateaus en serviesgoed van gerenommeerde ontwerpers zoals August Falise, Chris van der Hoef en Henri Teixeira de Mattos.
Een etage hoger was geweid aan drie Purmerender architecten/ontwerpers. Jac Jongert was meer een graficus. Hij is bekend van de Van Nelle reclame.
Bovendien is het grote glas-in-loodraam in de hal van het voormalige stadhuis van zijn hand.
In een ladekast kon je ontwerpen zien van de architecten J.J.P.Oud en Mart Stam. Beiden begonnen hun opleiding als schilder op de stads-Teekenschool van Purmerend. Dat gebouw staat naast het stadhuis.
Ko Oud (1890-1963) heeft heel wat gebouwen door heel Europa op zijn naam staan. Voor Mart Stam (1899-1986) geldt hetzelfde, maar wat hem grote bekendheid heeft opgeleverd is de uitvinding van de achterpootloze buisstoel. Die is veel nagemaakt, maar Mart Stam had er het patent op.
Dat je dan te maken hebt met een kleine stad en een kleine wereld realiseerde ik me terwijl ik daar rondliep. Het feit is, dat de kleinzoon van de architect trouwde met een collega van mij. Hun dochter woont in ons dorp en was in de rampnacht van Sjaak’s overlijden één van de hulpverleners bij ons thuis. Bijzonder hoe de lijntjes lopen.
Sjannesblog 
Dat zijn bijzondere ‘toevalligheden’. Wat een prachtige ontwerpen zie ik voorbijkomen, dat is echt genieten om te zien!
LikeGeliked door 1 persoon
Zeker bijzonder, de wereld is groot (enorm groot, vind ik) maar je leefwereld is soms ontzettend klein met onverwachte lijntjes… Waarom heet die stoel trouwens een Thonetstoel? Waar ik in Antwerpen woonde, op ’t Sint-Anneke, is een Thonetlaan! Iets om eens uit te zoeken…
LikeLike
Het model is door het bedrijf Thonet in productie genomen.
LikeLike
Ik heb het ook opgezocht. Leuk om me eens te verdiepen in een vertrouwde straatnaam…
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een boeiend verhaal Jeanne. Nooit geweten. Dank voor het delen.
LikeGeliked door 1 persoon
ha Sjanne,
nou… dat museum komt ook op mijn lijstje!
Wat een mooi gebouw en wat een inspirerende kunst…
Groetjes, Marlou
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig en zeker bijzonder..
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben er nog nooit geweest. Was het net voor Corona van plan. Want in ons museum zeiden ze dat het museum in Purmerend ook zo leuk is. Nou, binnenkort dan maar eens
LikeGeliked door 1 persoon
Nog even wachten tot de zolderetage ook in gebruik is. Men ligt in de clinch met de brandweer.
LikeLike
Boeiend en bijzonder!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een schoonheid allemaal, in één blogje. Sittard heeft ook zo’n stadhuis gehad, maar dat moest in de zestiger jaren gesloopt worden. Waarom? Omdat V&D kon kiezen tussen Geleen en Sittard als vestigingsplaats. V&D eiste locatie aan de prachtige oude Markt, dus ging de beuk erin en kwam er een afzichtelijke betonklotz voor in de plaats. Natuurlijk allang weer leeg en inmiddels ook weer gesloopt. Sittard betreurt nog steeds het prachtige stadhuisje.
Verzonden vanuit Mail voor Windows
LikeGeliked door 1 persoon
Een boeiend blog. Museum is zeker een bezoek waard, gaat op het lijstje.
Bijzondere lijntjes beschrijf je.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zie daar hele mooie dingen. Vooral dat wat modernere servies.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een leuk museum. lezenswaardig blog. En toevalligheden? Het moest zo zijn, misschien…
LikeGeliked door 1 persoon
Ook al een stad waar ik nog nooit geweest ben, maar mocht ik er ooit komen zal ik zeker dat museum bezoeken, van dat serviesje wordt ik heel hebberig.
Men zegt altijd “wat is de wereld klein”, dat bleek dus inderdaad weer bij die ontmoeting in die rampzalige nacht.
LikeGeliked door 1 persoon
Gelukkig dat het stadhuis een andere bestemming heeft gekregen en juiste bestemming is het.
De achterpootloze buisstoel. Die is veel nagemaakt, maar Mart Stam had er het patent op.
Die moet dan toch eens in de uitvindingen worden geplaatst. Hans
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtige collectie daar in het museum!
LikeGeliked door 1 persoon
Heel mooi, dat Jugenstil aardewerk zoals ook die glas in lood ramen.
LikeGeliked door 1 persoon
VAN NELLEkoffie! Dat is nog steeds ons favoriete merk. Het lettertype is ongewijzigd, lekker strak en ouderwets. Wat een kanjer, die Jaques Jongert. Leuk om nu zijn naam te weten, je hebt veel nageplozen. Een goede onderwijzeres!
LikeGeliked door 1 persoon