Alsnog naar Frida

Drie weken geleden werd ons uitje naar Assen afgeblazen vanwege de storm, maar vandaag konden we dan toch gaan. Vóór 11 uur liepen we vanaf station Assen naar het museum. Hond Mannes heette ons welkom.

Op de Brink, een mooi oud stuk van Assen, stonden de krokussen prachtig in bloei. Het was eigenlijk zonde om het museum binnen te gaan met zo’n mooi weer.

We kwamen natuurlijk voor Frida, die ons al toe riep vanaf de gevel.

Na de koffie begonnen we met een bijzonder informatieve film in de abdijkerk van het museum. De tentoonstelling liet het levensverhaal zien van Frida a.d.h.v. foto’s, filmpjes en voorwerpen. Frida had een heftig leven, gekenmerkt door ziekte en ongeluk. Als kind kreeg ze polio, waardoor ze een stijf been kreeg. Als jong volwassene raakte ze zwaar gewond bij een busongeluk. Men dacht, dat Frida nooit meer zou kunnen lopen. Ze moet veel operaties en veel pijn ondergaan, maar desondanks heeft ze een buitengewone veerkracht om door te gaan. Haar creativiteit en liefde voor de kunst helpen haar. Ze begon alle lichamelijke ellende van zich af te schilderen.

Ook haar grote liefde, de 21 jaar oudere kunstenaar Diego Rivera, gaf haar energie en kracht. Het stel kende gelukkige tijden, maar hadden een turbulent leven. Hij was haar ontrouw en kreeg o.a. een relatie met Frida’s zus. Dat leverde het schilderij rechtsboven op. Ze voelde zich gebroken. Ze scheidden, maar ze konden toch niet buiten elkaar. Ze schildert zelfportretten vol symboliek. Ook Frida had ook veel tumulteuze relaties.

Haar vroegere werk bestaat o.a. uit portretten van mensen die ze kent. Daarbij komt ook haar liefde voor Mexico en de volkscultuur aan het licht. Al dit werk komt uit Museo Dolores Olmedo en samen met de collectie persoonlijke bezittingen, zoals kleding, beschilderde korsetten en sieraden uit Museo Frida Kahlo vertelt het Drents museum het complete verhaal van Frida.

Een mooie tentoonstelling over deze bijzondere vrouw in een mooi museum.

13 gedachtes over “Alsnog naar Frida”

  5. Wat een bijzondere trap in dat gebouw, is het ook als museum gebouwd of had het eerst een andere functie? De krokusjes staan er geweldig ,mooi bij, ik heb een paar verdwaalde krokusjes tussen de stenen van mijn garageoprit, laat ik die gister nu per ongeluk overreden hebben, meestal stuur ik er netjes omheen, maar nu kwam er net een stel wandelaars aan en ik wilde ze niet hinderen en reed zo snel mogelijk mijn oprit in. Tja toen waren de blommetjes ook plat gereden . Nu weet ik helemaal niet hoe die plantjes tussen de stenen van de oprit terecht zijn gekomen, ik heb ze er in ieder geval nooit gezet.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  9. Ik vind haar oudere portretten het mooist.
    Van dat trappenhuis heb ik ook nog een foto. Zo prachtig. Zonde van het stopcontact, dat ze dat in een museum niet weten weg te werken of op een andere plek te zetten.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  10. Hond Mannes, daar is nog het een en ander over te doen geweest na zijn renovatie.
    Prachtig weer de krokussen, echt lente.
    Frida laat zeker haar pijn en verdriet in haar schilderijen zien. Hans

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  11. In Assen was ik als baby geëvacueerd tijdens de laatste maanden van WO II… In 1971 gingen Hans en ik ernaar terug, en we hebben de vrouw nog ontmoet bij wie we in huis gewoond hebben. En ook de kinderarts die zich destijds reddend over mij ontfermd heeft. Hij leidde ons rond in het toemalige ziekenhuis ( nu onderkomen voor de verpleegkundigen). Het was bijzonder!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie