Voor het eerst sinds bijna een jaar ging ik weer eens naar de bioscoop in Amsterdam. Dit keer in mijn eentje op zondag. Eens kijken hoe ik dat ervaar. De Nederlandse speelfilm Narcosis gaat over het verwerken van het plotselinge verlies van de man en vader. Het onderwerp sprak me aan, maar verfilmen van een rouwproces lijkt me een moeilijke zaak. Regisseur Martijn de Jong is er erg goed in geslaagd. Ik kan dat als ervaringsdeskundige echt zeggen.
Ik moet zeggen, dat ik geen spijt ervan heb, dat ik gegaan ben. Je werd meegenomen in het verdriet van de vrouw en de kinderen, niet overdreven en geen tranendal. Er was een mooi oud landhuis gekozen als setting en er werd heel natuurlijk geacteerd. Vooral ook een knappe prestatie van de twee kinderen. Ze proberen door te gaan met hun leven, maar komen zichzelf allemaal tegen. Het stukje van de vrouw, die medium is en daardoor contact kan hebben met overledenen had van mij niet gehoeven, maar gelukkig was het niet al te zwaar aangezet. En gelukkig is het in een bioscoopzaal donker.
Dit staat in de officiële recensie:
Narcosis is de Nederlandse Oscarinzending in de categorie International Feature Film. Een hecht gezin raakt ontwricht wanneer de vader tijdens een professionele duik niet meer bovenkomt. Geen begrafenis, geen afscheid, alleen een huis vol herinneringen.
Gebukt onder het ongrijpbare verlies, ontwijkt Merel de dood van haar man en alles wat er mee te maken heeft. Haar jonge kinderen raken hierdoor verstrikt in hun zoektocht naar antwoorden, waardoor het gezin uiteindelijk hard tot stilstand komt. Merel heeft geen andere keuze dan het verlies op haar eigen unieke manier onder ogen te komen, om samen weer aan een nieuw leven te kunnen beginnen.
Sjannesblog 
Het lijkt mij in jouw situatie juist moeilijk om naar zo’n film te gaan………..
LikeGeliked door 1 persoon
Wat moedig. Alleen en dan die film….
LikeGeliked door 1 persoon
Precies, wat Knutzels schrijft, had ik ook in mijn hoofd, zonder dat ik dat had gelezen. Heel moedig, Jeanne en je beschrijft mooi, wat je hebt gezien in de film. Groet Joke
LikeGeliked door 1 persoon
Zelf denk ik dat ik niet zo snel naar zo’n film zal gaan, nu moet ik voor een bioscoop ook een eind verder zijn, ik ben eigenlijk niet meer naar de film geweest sinds mijn man is overleden nu is dat al weer meer dan acht jaar geleden. En in mijn eentje vind ik het ook niet erg gezellig.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat goed dat je alleen naar de bioscoop ging. Het lijkt me wel een aangrijpende film als je zelf net zoiets hebt meegemaakt.
LikeGeliked door 1 persoon
Het lijkt me best moeilijk om naar deze film te kijken als je zelf door dit rouwproces gaat. Anderzijds kan de herkenbaarheid steun brengen.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo is het precies.
LikeGeliked door 1 persoon
Knap van je dat je deze film bent gaan zien, misschien moet je juist in je eentje zijn, geen invloed van ander gezelschap dat zich mogelijk ongemakkelijk kan voelen. Ik hoop dat je steun hebt ondervonden.
LikeGeliked door 1 persoon
Jazeker, was een goede zet.
LikeLike
Wow, wat dapper zeg. Het lijkt mij een mooie film, maar dat je daar na toe gaat en dan nog in je eentje… respect
LikeGeliked door 1 persoon
Ik was niet de enige, die daar alleen was hoor!
LikeLike
Respect, ik geloof niet dat ik dat zelf zou doen in die situatie.
LikeGeliked door 1 persoon
Toch dapper dat je in je eentje ging – en dan een onderwerp wat zo dicht bij je is…
LikeGeliked door 1 persoon
Rouwen is heel persoonlijk maar heeft óók veel elementen die iedereen herkent.
Films zijn niet mijn ding dus ik zou niet gegaan zijn maar voor jou pakte het gelukkig goed uit. Het onverwacht en plotseling uit het volle leven verdwenen zijn moet voor jou heel herkenbaar zijn. Dapper om die bioscoop in te stappen waar het inderdaad gelukkig donker is , dat snap ik helemaal.
LikeGeliked door 1 persoon