Bij De Valk Roofvogelshow lieten ze ons drie soorten Zeearenden zien. Deze roofvogels, die overdag hun prooi vangen behoren tot de Havikachtige (Arendachtige). Daaronder wordt verstaan, dat het “Grijpdoders” zijn. Dus dat ze met hun klauwen de prooi grijpen en ook meteen doden met hun poten en nagels.

In Nederland is Hertog, een Amerikaanse Zeearend best bekend. Vooral voetballiefhebbers en met name Vitesse-supporters zien Hertog bij elke thuiswedstrijd door het stadion GelreDome vliegen, want sinds 1999 heeft de club deze vogel als mascotte.

Op het Grootzegel van de Verenigde Staten staat de Amerikaanse Zeearend ook afgebeeld, hij is namelijk Amerika’s nationale vogel. Wat wil je met zo’n kop!

De Amerikaanse Zeearend komt voor bij de kusten van Noord-Amerika, maar ook de rivieren en meren aldaar. Slechts eenmaal is hij in Ierland gezien. Als hij volwassen is, is het verenkleed
gelijkmatig donkerbruin met een witte kop en staart. De staart is matig lang en licht-wigvormig. Verder
heeft de Amerikaanse Zeearend, heel anders als de Afrikaanse Zeearend een snavel die geheel geel is.

De Afrikaanse Zeearend heeft een chocolade bruine romp met een witte staart, een witte kop en hals.
Verder een gele snavel met een zwarte punt en zwarte vleugels. De poten niet bevederd op de poten tot aan de klauwen, zoals wel het geval is bij andere Arenden.

De lichaamslengte van de vogel, die wat kleiner is als de Amerikaanse Zeearend, is 63 tot 73 cm. Het gewicht is 2 tot 3,5 kilo en de spanwijdte is ongeveer 165 cm. De leeftijd die ze kunnen bereiken is ongeveer 12 jaar. Ze leven in paartjes aan de waterkant, zowel aan de kust als meer in het binnenland en bij voorkeur op een uitstekende tak die boven het water hangt. Het is een van de luidruchtigste zeearenden en zijn krijsende roep is al van verre hoorbaar. In het Duits noemt men hem ook wel de Schreiseeadler, vanwege zijn geschreeuw en in het Afrikaans wordt hij de Visarend genoemd. Als hij op jacht is zie je hem altijd hoog op een tak zitten en scant hij het wateroppervlak af naar een maaltijd. Hun zicht is ook bijzonder goed, wel vier tot acht keer als het menselijk oog, en kunnen hun prooi dus op
verre afstand al zien.

Van oorsprong komt hij voor in Centraal- en Oost-Afrika. De Afrikaanse zeearend komt nu vrij algemeen voor in Zuidelijk Afrika en langs de Indische Oceaan, maar ook ver landinwaarts tot in Botswana toe.

De Europese zeearend is de grootste roofvogel van Noord-Europa. Volwassen zeearenden hebben ook eigenlijk geen natuurlijke vijanden, behalve de mens. Eieren en kuikens lopen echter wel het risico door roofdieren te worden buitgemaakt. De lengte van een volwassen zeearend is 70 tot 92 cm en het gewicht is 3,1 tot 7,5 kg. Maar de vleugelspanwijdte is 200 tot 250 cm. Verder heeft hij een grote gele snavel, diep gevingerde vleugels en een witte staart. Jonge exemplaren hebben overigens geen witte staart. Een zeearend kan tot een jaar of 20 worden.

Oorspronkelijk kwam de Europese Zeearend in vrijwel geheel Europa voor, maar op veel plaatsen zijn
de aantallen heel sterk terug gelopen of is de soort zelfs verdwenen. Dit vooral in het Midden en Zuid Europa. In andere landen nemen de aantallen gelukkig nu wel weer toe, want zo is in Denemarken het aantal broedparen gestegen van 1 broedpaar, in 1995 naar 94 paren in 2017. Bij ons in Nederland waren er 10 broedparen in 2017 en al 20 in 2020. De Europese Zeearend komt ook voor in de een band over Rusland naar Azië, waar hij van de Golf van Anadyr tot het noordoosten van China leeft.

Sinds 2006 weer na eeuwen een succesvolle broedpoging gedaan in de Oostvaardersplassen. Het paar lijkt zich ook blijvend daar te hebben gevestigd, en daarmee dus in Nederland. Er wordt dus sinds 2006 weer succesvol gebroed. Dit ook mede door de dode herten en of paarden in de Oostvaardersplassen, waar nu inmiddels al een stuk of 12 Europese Zeearenden huizen.

Na een mislukte broedpoging elders in 2010, onder meer in het Lauwersmeergebied, nam het aantal
geslaagde broedpogingen toe en nestelden ze zich op verschillende plaatsen in Noord- Nederland en de
Zeeuws-Zuid-Hollandse delta, zoals de Biesbosch, de Slikken van de Heen, De Oude Venen en het
Zuidlaardermeer. Verder wordt hij nu ook waargenomen op andere plaatsen, bv de Tiengemeenten en de Gelderse Poort, maar ook bij Arkeheem. In 2019 zijn er zeker 14 zeearenden in Nederland geboren.
Sinds dus 2006 is de populatie hier gegroeid tot 20 broedparen, tot 2020, met circa 100 nakomelingen.

Achtergrondinformatie: Karin Loek en Loek Lobel van F11club op FB