Ik hou van stenen, vooral als ze goed oud zijn. In Engeland kon ik dan ook mijn hart ophalen. Allereerst waren daar natuurlijk de stapelmuurtjes, het handelsmerk van dat land.

Maar bij de wandeling over de Moors vielen me de vierkante palen op, die geregeld terug kwamen in het landschap. Bovenop een heuvel waren ze eyecatcher,

maar ook gewoon langs de route.

Ik begon me af te vragen waar die palen voor dienden. Grenspalen leek me onwaarschijnlijk, want is de grens niet duidelijk dan?

Wikepedia bracht uitkomst: Het gaat hier om een triangulatiepeiling. Zo’n tachtig jaar geleden, ergens in het diepste Northamptonshire, werd de allereerste triangulatiepijler opgericht bij de start van een project dat bekend staat als de  retriangulatie van Groot-Brittannië . Het project zou 26 jaar duren, tegen die tijd waren er meer dan zesduizend pilaren opgericht, door het hele land, op de hoogste punten van het land;  Triangulatie = een driehoeksmeting, een wiskundige formule, waarmee het land gemeten is en in kaart gebracht. Het doel van dit ingewikkelde procedé is me niet duidelijk.

Verder kwamen we prachtige stukken stenige natuur tegen

en enorme keien verdwaald in het landschap.

Stenen paden kunnen mij altijd bekoren, hoe ongelijk ook.

Vergelijkbaar met Stonehenge kwam er een kleine stenenkring op ons pad. Het blijven magische plekken.

Soms hebben stenen een teken, door de mens gemaakt,

maar deze tekeningen zijn waarschijnlijk van de natuur zelf.