Vandaag was het de eerste vrijdag van oktober en die dag kreeg een heel andere invulling, dan de rest van mijn wekelijkse bezigheden. Ik zat opeens weer helemaal in de babytijd/periode. Dat komt, omdat mijn kleinzoon pas in november in aanmerking komt voor een plek op de crèche. Dat betekent voor mijn dochter, dat ze nog steeds niet kan werken na haar zwangerschap. Ik bood aan om die laatste maand voor mijn rekening te nemen en dan de vrijdagen op te passen. Dat houdt in, dat ik ’s morgens vóór half 8 op de fiets moet zitten, want om 8 uur moeten de ouders vertrekken en ben ik wisseling van de wacht. Maar zo’n vroeg begin van de dag vond ik geen straf. Het was een mooie ochtend, nog net voor zonsopkomst.

Bovendien zag ik een regenboog. Ik vond dat heel apart, zo ’s morgens vroeg, maar ik had geen tijd om hem op de foto te zetten. Maar bij het NOS- weerbericht werd het ’s avonds genoemd. Zo’n cadeautjes had ik tijdens mijn werkzame leven ook regelmatig, dus ik hoop nog 3 keer meer zo’n mooie fietstocht te hebben.
En daar zat ik dan met slaapschema’s, flesjesschema’s, luiers verschonen, fruithap, rode billen enz..

Onwennig, want ik was alles vergeten. Maar ik had een korte bijspijkercursus gehad van mijn dochter en daarom durfde ik het aan. Nu weet ik weer aan den lijve wat voor een enorme handenbindertjes baby’s zijn. Alles gaat om eten en slapen en als je denkt, nu zit zijn buikje vol en is ie wel voldaan, dan duurt zo’n moment zo enorm kort. Bovendien begint ie binnen de kortste keren te spugen. Deze jongen vind rollen naar zijn buik erg leuk, maar kan dan niet terug. Kortom je hebt het gevoel handen tekort te hebben, je staat echt de hele dag aan.

Om er even uit te zijn ben ik nog een rondje gaan lopen. Lekker even uitgewaaid.

Je merkt wel dat het zorgen voor zo’n baby niet helemaal conform je leeftijd is. Maar ik vind het fijn, dat ik het als oma nog wel kan en ik doe het graag. Het is tenslotte maar vier keer.
Op mijn fietstocht terug naar huis werd het bewijs weer geleverd, dat het gebied tussen mijn woonplaats en het dorp waar mijn dochter woont wel van een hoog landelijk gehalte is. Heerlijk die kuierende dames op weg naar hun melkstal, Heel zen na zo’n oppasdagje!



Ja Jeanne, dit is topsport op onze leeftijd! Maar geniet er nog maar even van, want deze fase is zo voorbij!
Hartelijke groet, Pauli van Oort paulivoort@gmail.com 06 22373044
LikeLike
Gelukkig ben je nog ‘jong’ genoeg om oppas oma te zijn en er van te genieten.
Voor je het weet is je kleinzoon niet zo klein meer, tijd vliegt als je fun hebt.
Fijn weekend, grtjs
LikeLike
Een mooi begin van de dag als Oppas Oma!
LikeLike
Zo’n baby is leuk maar best intens. Ik was de vorige keer een kilo afgevallen na het weekend dat hij kwam logeren. En nu verwacht ik hem weer, hij blijft tot maandag. Ik heb er heel veel zin in en ben helemaal dol op het mannetje, maar het vraagt toch wat van je. Vooral die nachtelijke flesjes en het verliezen van het speentje. Hij slaapt direct weer in maar bij mij duurt dat dan weer even…. Ik blijf ‘aan’ staan.
LikeLike
Zo leuk: in dit verhaal herken ik alles. Behalve de rode regenboog
LikeLike
Het is misschien weer even wennen maar je bent meestal al snel weer op de hoogte van alles.
LikeLike
Wat leuk! Dat staat mij binnenkort ook te wachten: af en toe oppassen. Als kleindochter wat ouder is. Want nu is het nog veel te bewerkelijk, zo jong. Dat omdraaien en dan niet terug kunnen, herinner ik me nog goed van mijn zoon.
LikeLike
Wat gaat de tijd hard… Ik kreeg bij het lezen van jouw tekst bijna heimwee naar die tijd… Die vier vrijdagen zullen jou in elk geval een extra band met je kleinzoon geven!
>
LikeLike
Oh…dat lijkt me héérlijk, weer op zo’n kleintje passen.
LikeLike
Heel herkenbaar!
LikeLike
Ja, dit is wel wat anders dan een dagje op je gemak fotograferen. Maar zo heerlijk om een hele dag van dat kleine mannetje te kunnen genieten.
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad, wat fijn dat je dit voor je dochter (en voor jezelf) nog kunt doen 🤗
Kan mij wel voorstellen dat het even “inkomen” is haha.
LikeLike
Ik heb absoluut gevoel bij je verhaal…
LikeLike