Haarlem CS als begin-en eindpunt

Vandaag had ik zin om mijn wandelgebied weer eens even te verleggen. Daarvoor nam ik de trein naar Haarlem. H, organisator van deze wandeling van de Wandelsite, stond op ons te wachten. Het zou een tocht worden, vrijwel helemaal door verstedelijkt gebied. Met het groepje van vandaag ging het eerst door Haarlem.

Ongemerkt waren we in Overveen beland.

Je ziet er een diversiteit aan bouwstijlen.

Het oude huisje schijnt op een schilderij van Ruijsdael te staan.

De AH bleek in WOII het politiebureau te zijn geweest waar het meisje met het rode haar, Hannie Schaft, heeft vastgezeten.

Het stationsgebouw van Overveen is omgetoverd tot een gezellig restaurant. Wij hielden daar koffiepauze.

Het ging verder door een duinachtig gebied, maar ook daar stonden huizen voor mensen met een grote portemonnee.

In Bloemendaal deden de huizenbezitters er soms nog een schepje bovenop. Voor ons leuk om dat alles te bekijken.

Ook kwamen we af en toe groenstroken tegen. Het daslook en de boshyacint stonden prachtig in bloei.

Thijsse’s Hof lag er mooi bij op deze prachtige lentedag. De naamgever zelf was er vereeuwigd. De beroemde schoolmeester en natuurbeschermer was dan ook de stichter van deze heemtuin. Dr. Jac. P. Thijsse was de oprichter van bekende natuurverenigingen, zoals de Vogelbeschermng en Natuurmonumenten. Hij kreeg t.g.v. zijn zestigste verjaardag twee hectare grond cadeau. Die gebruikte hij om er planten en diersoorten uit Kennemerland te presenteren in hun natuurlijke omgeving, met als doel om de natuurkennis bij de mensen te vergroten. In deze oudste heemtuin van Nederland kun je nog steeds je hart ophalen aan alles wat groeit en bloeit en zijn er ook plantjes te koop.

Het station van Bloemendaal was ons keerpunt. Daar draaiden we om en al gauw liepen we weer door Haarlem. Ook hier leidde de route door straten met bijzondere bouwstijlen. Veel van wat we zagen vandaag was terug te voeren tot het fin de siècle (Frans voor ‘eind van de eeuw’) is een stijlperiode aan het einde van de 19de en het begin van de 20ste eeuw. 

Zo ook deze Jugendstil details.

De groene pijltjes stuurden ons over het terrein van de voormalige kazerne, nu veelal omgebouwd tot woonruimtes.

Ook arbeidersbuurten werden ons niet onthouden.

Het contrast kan niet groter zijn, maar ook hier lijkt het me leuk wonen.

Terug bij het station was deze groene pijltjesroute goed voor 12 km.

24 gedachtes over “Haarlem CS als begin-en eindpunt”

      1. Dat klinkt weer onheilspellend. Heeft het te maken met het pad dat je nog moet gaan en vermoeidheid een rol gaat spelen. Als niet wilt antwoorden, niet doen!

        Like

  8. Een mooie wandeling die je mooi in beeld hebt gebracht.

    Jaren geleden heb ik een vergelijkbare wandeling met de Wandelsite gemaakt. Zo kom je nog eens ergens.

    Like

    Beantwoorden

  11. Wat een ontzettend leuke route, ik houvan deze mooie bouwstijlen. Ik heb hem even opgezocht en vastgelegd voor las ik weer goed kan wandelen, hoop ik.

    Like

    Beantwoorden

Plaats een reactie