Een bezoek aan de jaarlijkse fotobiënniale op Wieringen stond voor deze dag gepland. Het overkoepelende thema van  ‘De Keerlingen’ is ‘de impact van verandering’.  Vijf fotografen werkten dit thema ieder op zijn eigen wijze uit.

Het was weer een tijd geleden, dat ik op het voormalig eiland ben geweest. Maar de verwachtingen werden dubbel en dwars overtroffen. Ik werd opgehaald door vriendin M bij het treinstation van Anna Pauwlona. Na de heerlijke lunch die we nuttigden in de paradijselijke tuin van M & M gingen we op stap.

Er stonden fietsen klaar, want er moest gefietst worden naar de verschillende dorpen om de fotokunsten van de vijf fotografen te gaan bewonderen. Het weer was top, heerlijke temperatuur, volop zon en haast geen wind. Eigenlijk ongekend voor dit noordelijke stukje van Noord Holland.

Eerst ging het naar Hippolytushoef. Daar troffen we buitenkunst op een weiland achter B&B Op Zestien. Het waren portretten van Wieringers in zwart wit van Gerrit Ooteman.

Een mooi fietstochtje langs de Waddenzeedijk bracht ons bij de kerk van Oosterend. Eerst werd mijn aandacht getrokken naar het bijzondere plafond.

In die entourage bekeken we het werk van  Chris Toala Olivares een fotograaf uit Equador, die Wieringen vanuit de lucht

en vanaf de grond heeft vastgelegd.

In de crypte in de kelder liet  Anna Swagerman haar werk zien. Prachtige verstilling van de waddenkant met voortdurend verandering door eb en vloed. Ik vond dit erg inspirerend voor mijn eigen fotografie.

We vervolgden onze route naar den Oever. We zagen leporello’s ( een soort harmonicavorm) van Dirk Kome, samengesteld uit drie of vier foto’s, die een fotoverhaal vertelden over iets van het leven van mensen uit Den Oever. Leuke presentatievorm voor verhalende fotografie. Om te onthouden!

Als laatste van het vijftal zochten we Rem van den Bosch, die zijn werk presenteerde in de Zuiderzeekapel ook in Den Oever. Aan de buitenkant kreeg je nog niet de minste associatie met een kapel. (behalve het naambord) Het is dan ook een voormalig houten barak op de grond van de Zuiderzeewerken, die in 1929 is ingeweid voor de katholieke Zuiderzeewerkers, die het eiland aan het vaste land hebben verbonden.

Binnen kwam het iets meer in de richting van een godshuis.

In het werk van Rem van den Bosch stond klederdracht centraal. De oude rouwdracht van Wieringen, kreeg vorm met nieuwe stof en vooral een nieuwe kleur. Er werden materialen hergebruikt, duurzame materialen ingezet, zoals de stoffen van gerecyclede petflessen. Mooi gespeeld met de kleur rood en verrijkt met motieven, die weer verwijzen naar het heden. De modellen zijn neergezet in het decor van de Waddenkust en het Wieringer landschap. Daarmee roept het een gevoel van mystiek en verwondering op. Op de achtergrond klinkt melancholische muziek, die de tekst van Rem vd Bosch ‘Wieringen eiland af’ begeleid. Het hele werk zet ook aan tot nadenken over de gevolgen van klimaatverandering voor mens en natuur. Een indrukwekkend geheel deze kunst, op deze plek.

Na een fietstocht, zalig voor de wind, sloten we de dag af met een heerlijk maal, weer in die goddelijke tuin. Wat ben ik verwend door mijn gastheer en vrouw! En ook nog eens gevoed met inspirerende fotokunst op het prachtige voormalige eiland!