Met oud-dorpsgenote M ging ik vandaag een wandeling maken in de omgeving van haar nieuwe woonplek Wormer. Ze woont nu vlakbij de televisietoren die vanuit de wijde omtrek altijd te zien is. Hemelsbreed lijkt Wormer dichtbij, maar het is toch wel een heel ritje met de auto van ons dorpje naar de Zaanstreek.

Vanaf de parkeerplek voor M’s woning waren we snel uit de bewoonde wereld in de natuur. Het blijft speciaal hoe in de hele Zaanstreek natuur, bewoonde wereld en industrie met elkaar verweven zijn.

We zochten de oever van de Zaan op. Ik ken geen andere plek waar je de imposante industriële gebouwen zo ongeveer ziet oprijzen uit het water.

We maken de afslag naar de dijk van het natuurgebied Schaalsmeerpolder, een zeer vogelrijk gebied in het Wormer- en Jisperveld. Het Wormer- en Jisperveld is het grootste aaneengesloten veenweidegebied van West-Europa. Het bestaat uit honderden weilandjes omgeven door ruisende rietkragen en smalle slootjes.

In de sloot zien we nog een enkele waterlelie bloeien, maar het seizoen is duidelijk voorbij.

Het land is uitgestrekt en vlak.

Meteen nemen we allerlei vogels waar, zoals een valk op jacht

en een bont gezelschap in de wei met kieviten en meeuwen en spreeuwen. Het zijn nog geen aantallen die op vogeltrek lijken, maar later op de terugweg vanuit de auto zien we dan toch echt een verzamelplaats van kieviten. Ze zijn bijna klaar om aan hun lange jaarlijkse reis te beginnen.

In de lucht cirkelen smienten

en wilde ganzen.

Een groep graspiepers doet zijn naam eer aan en ze vliegen vanuit de graskanten steeds voor ons op.

We lopen over het erf van een boerderij met bijgebouwen.

Inmiddels zijn we al een eind verwijderd van de televisietoren.

We komen terug bij de bewoonde wereld en lopen langs De Poel, een waterplas, die erg in trek is bij watersportliefhebbers.

Dat was duidelijk te zien, ook nu het seizoen ten einde is.

Als afsluiting van de mooie en gezellige wandeling drinken we nog even wat in bezoekerscentrum de Poelboerderij.