Op de Markerwadden heeft Natuurmonumenten alles in het werk gesteld, zodat de mens van de nieuw ontstane natuur daar kan genieten. Deze ‘windwadden’ zijn in trek bij talrijke vogels die hier uitrusten of broeden. Het is prachtig voor de mens om ze van dichtbij te kunnen spotten, maar je wilt ook de natuur niet verstoren. Vista Landschapsarchitecten zijn verantwoordelijk voor de hele vormgeving van het eiland. De prachtige vlonderpaden leiden je dwars door de natuur.

Heuse blikvangers zijn de kijkhutten op de Markerwadden. Buiten dat ze functioneel zijn, om vogels te bespieden, zijn deze prachtig vorm gegeven. Er is niet één architectennaam te vinden, maar het bedrijf Vista Landschapsarchitecten is ook hier verantwoordelijk voor.

De kijkhutten hebben vogelnamen gekregen. Ik maakte al melding van de Steltloper, die hoog uittorend over het duin.

Je klimt omhoog via een mooi trappenhuis en het levert mooi uitzicht op over het hele eiland. Je ziet vanaf daar de Duikeend liggen.

De Lepelaar is 3,5 m hoog.

Daarvandaan kijk je uit over kreken en rietkragen.

We liepen nog langs een vogelscherm. Een wat eenvoudiger vorm om de vogels ongezien van redelijk dichtbij te bekijken.

Helaas was er vandaag weinig te zien door de kijkgaten.

Kijkhut nummer 3 was de Duikeend (0 m hoog). Die zagen we al liggen vanuit de Steltloper.

Ook weer zo’n mooi lijnenspel van de houtconstructies.

Hier loop je naar waterniveau, waardoor je een zelfde soort van perspectief krijgt als de watervogel.. Helaas ook hier geen vogel op het water te bekennen,

maar wel aan de overkant.

Daar zat de kneu.

Je kunt door een venster zicht krijgen op het onderwaterlandschap, mits het raam schoongemaakt wordt. Dat was nu duidelijk niet het geval, maar het idee is erg leuk.

Om het overzicht compleet te maken is er ook nog een kijkhut met de naam de Aalscholver (2 m hoog) . Helaas lag die vandaag niet op onze route. Een mooie reden om terug te komen naar dit prachtig eiland.