Zelf zou ik het niet zo snel als wandeltraject hebben gekozen, maar op deze zondagochtend had ik me er toch voor ingeschreven bij Klup. Dat is een landelijke organisatie, die allerlei activiteiten organiseert, waar iedereen aan mee kan doen, maar die vooral in trek zijn bij alleengaanden. We verzamelden bij het stadscafé van Purmerend. We waren met zijn zessen een gezellig klupje.

We staken de brug over het Noordhollands Kanaal over en liepen zo de Beemster in. De eerste bebouwing heet Zuid Oost Beemster een soort dorp op zich.

De Beemster staat bekend om zijn fruit. In het voorjaar kun je hier genieten van de boomgaarden vol bloesem. Nu doen de eenden zich te goed aan het overschot aan appels.

Het zijn lange rechte wegen in de polder. In gezelschap niet zo erg, maar anders toch wel saai. Het is bovendien best wel een drukke weg, zonder aparte ruimte voor de voetganger. De herfst begint zich ook hier af te tekenen.

Gelukkig staken we op een gegeven moment de Beemsterringvaart over om weer terug richting Purmerend te gaan.

In de verte zagen we de watertoren van Kwadijk liggen, als markant punt in het landschap.

De buitenwijken van Purmerend kwamen al gauw in zicht. We volgden de dijk van de Beemsterringvaart tot we dichtbij het centrum kwamen.

We waren niet de enige sportievelingen op de zondagochtend. Wielrenners namen het er nog even van. Wie weet is het immers de laatste mooie zondag van het seizoen.

Zo was er van alles te zien: woonboten langs de kant en een brug over de ringvaart, die bij mij en vele Purmerenders beter bekend staat als het zwembadbruggetje. Jarenlang liep ik daaroverheen om mijn schoolklas naar het zwembad te begeleiden, dat daar achter de dijk lag. Inmiddels staan er woningen op die plek en is er elders in de stad een nieuw zwembad gebouwd.

We naderden ’t Stadje’ zoals het centrum van Purmerend in de volksmond heet.

Er is veel nieuwbouw gepleegd. Eigenlijk zijn plekken waar oude of minder fraaie gebouwen stonden opgevuld met hoogbouw. Zo krijgt Purmerend wel stadse allure.

De Koemarkt is het bekende plein van de stad. Daar werd wekelijks handel gedreven in vee, hoofdzakelijk koeien, maar ook schapen, geiten en kleinvee. Die handel is verhuisd en als aandenken aan die tijd staat er een mooi standbeeld op het plein.

Aan dat plein zitten veel horeca-gelegenheden, ontstaan in de tijd, dat de boeren hun vee verhandelden via handje klap. Wij gingen wat drinken in café Aad de Wolf. Dat is wel zowat het oudste café van de stad met binnen allerlei sporen van de handeldrijvende boeren uit de regio hier.

Heel bijzonder is het hoe je met vijf wildvreemde mensen zo gezellig een ochtend doorbrengt al wandelend en keuvelend. Ik ben benieuwd of ik nog eens iemand terug ga zien. Het laatste stukje liepen we nog door het centrum van Purmerend met zijn Koepelkerk, stadhuis en winkelstraten richting het kanaal.

Daar stond in mijn geval mijn fiets om me naar huis te vervoeren.

Als je 43 jaar in Purmerend gewerkt hebt, ken je de stad als je broekzak. Toch had ik er nog nooit zo gewandeld. Leuke ervaring.