Met een stevige wind tegen fietste ik op e-bike naar Monnickendam. Van daaruit zette het groepje wandelaars van de maandagmorgen dit keer koers naar Edam. De wind was stevig en koud, dus we zochten een wat beschuttere wandelroute. Dat werd de bebouwde kom van historisch Edam. Daar is nog zoveel authentieks te zien en er zijn ook genoeg straatjes te doorkruisen om aan onze kilometers te komen.

Het was erg grijs weer, zoals steeds de afgelopen maandagen. Voor fotograferen niet de optimale omstandigheden. Maar je moet het doen met de mogelijkheden die er zijn. De Edamse grachten blijven evengoed fotogeniek.

De historische schepen liggen bij de laatst overgebleven scheepswerf, waar een groot gedeelte van de vloot van de VOC schepen is gebouwd.

Met zoveel grachten is het niet moeilijk om een serie houten bruggetjes vast te leggen, want die zijn hier onmisbaar, dus genoeg.

De Speeltoren, zo kenmerkend voor Edam, is vanuit veel hoeken te zien.

Zoals de naam al zegt heeft Edam een Dam.

Het is eigenlijk een brug over een sluis. Ze noemen het een overkluisde sluis.

Het Proveniershof was het bezichtigen waard. Het is een hofje gesticht in 1555 voor de wat rijkere Edammers. De huisjes werden vroeger bewoond door oudere Edammers, die zich voor 60 gulden per persoon inkochten om van hun oude dag te genieten. Een provenier is iemand die levenslang onderhoud geniet.

De Nicolaaskerk torent hoog uit boven de kleine huisjes van het stadje.

Het oudste houten huis is ook een toeristische trekpleister.

Nog even wat kleinere details en we hebben weer een indruk van Edam.

We warmden even door in een bakkerij met horeca en konden al dit lekkers weerstaan.

Zusje was ook weer mee, maar gelukkig voor het beestje had ze dit keer haar warme jasje aan.