Vanwege de harde wind werd het wandeldoel van de groep HAW dicht bij huis gezocht. Hemmeland, een bosrijk natuurgebied bij Monnickendam bood de mogelijkheid om wat luwer te wandelen dan op de open vlaktes. Met Zusje voorop vertrokken we.

We waren daar niet de enige wandelaars met hond. Het was duidelijk, dat veel baasjes met honden behoefte hadden aan een frisse neus en aan de benen strekken na alle regenachtige dagen van de afgelopen tijd. Het was eindelijk droog en minder grijs. Er was zowaar tekening in de lucht boven de haven van Monnickendam.

Langs de waterkant genoten we van de vergezichten

en de eendenpopulaties op het water.

Het waren hoofdzakelijk tafeleenden (met roodbruine koppen) en kuifeenden.

Maar het scherpe oog van M ontdekte ook een zeldzamere brilduiker tussen alle andere. Zijn afwijkende gedrag trok de aandacht. Zoals zijn naam al zegt, hij dook voortdurend onder, om vis te vangen. Het is de eend met de witte wang, oftewel het brilletje.

Terug in de straten van Monnickendam

bewonderden we gevelstenen, die hier op veel plekken op de huizen zijn aangebracht.

Het pauzemoment was in het stadscafé.

Op het laatste stuk terug naar Huis aan het Water ging warempel de zon even schijnen.

Wat ziet de wereld er dan toch veel mooier uit.

Hoewel de regen op de loer lag, maar wij wandelden droog.