Met M had ik afgesproken om een wandeling te gaan maken. We parkeerden in Amsterdam Noord en liepen meteen over de dijk richting Oranjesluizen.

Het is een mooi gezicht al die woonschepen daar aan de kade. Allemaal kleine bedoeninkjes. Leuk om je een voorstelling te maken over het leven op zo’n boot.

Wij wilden naar de overkant van het water en wel via de Oranjesluizen. Altijd een aparte oversteek, maar je hebt natuurlijk wel het risico, dat er een sluis open gaat.

En inderdaad wilden de Undine en de Nelly net de sluis verlaten, dus moesten wij op onze beurt wachten. Maar als je alle tijd hebt is dat geen straf.

De skyline, een monument, bijzondere informatiepanelen, ik liet het allemaal al eens eerder zien.

Maar M wees me op de opvallende borden links en rechts van de weg. Er blijkt weer uit in wat voor gestructureerd land we toch leven: lopend over de sluizen handje vast, eenmaal op de vaste wal mogen de handjes weer los.

Er stond een fotograaf op de weg met een bijzonder fototoestel. Dat leek oud, maar was nieuw. Deze man had een druk beroep in de ICT vertelde hij en om helemaal Zen te worden fotografeert hij op de ouderwetse manier. Toen wij passeerden was hij al 40 minuten aan het opbouwen. Voordat de foto eindelijk genomen kan worden, kost dus heel wat tijd. En dan moet hij de gemaakte foto’s ook nog zelf afdrukken in zijn donkere kamer.

M is opgegroeid in Noord en weet daarom weer andere weggetjes. We kwamen uiteindelijk uit op Zeeburg. Veel hoogbouw daar, maar ook reuring op de grond, zoals een fantastische skatebaan op een plein

en een reuze gezellig café.

We namen de Schellingwouderbrug terug over het water van ’t IJ om bij de auto te komen.

Maar die auto moest nog even wachten. Nu we er vlakbij waren gingen we de Landmark in. Ik was er nog nooit geweest en vind het leuk om zo’n winkel ook eens even te bekijken.

Tot slot nog een kleine omweg langs het beeldschone kerkje van Schellingwoude. Spijtig dat het gesloten was.

Het was een lekkere wandeling, waar veel te zien was. Leuk!