In deze tijd van het jaar gaan fotomaatje M en ik altijd een keer naar natuurgebied ‘de Waterleidingduinen’. We hopen dan burlende en vechtende herten te zien, want in deze tijd vindt de bronst plaats bij damherten. We liepen het prachtige gebied in.

Onze aandacht werd al gauw getrokken door de aanwezigheid van de Europese Hoornaars, een vrij grote wespensoort. (4cm lang) Bij de betreffende boom waar de wespen in- en uitvlogen had men waarschuwingsbordjes geplaatst. Die boom stond dan ook pal aan het wandelpad. Uiteraard vonden M en ik het een uitdaging om deze wespen te fotograferen. Gelukkig kan ik inzoomen tot 600 mm en dus op veilige afstand blijven. De bedrijvigheid was groot, ze vlogen af en aan.

En wat hebben ze eigenlijk een boeventronie, of moet je zeggen, dat ze een mooie tekening hebben op hun kop.

Verder lopend konden we niet om de paddenstoelen heen. Overal stonden grote parasolzwammen.

Onze blik viel op een groepje bloemen. Bij beter kijken zagen we, dat de bloemen op een steeltje groeiden en er steeds een steeltje naast stond met een stekelig balletje. Het blijkt de doornappel te zijn.

We passeerden een vinkenbosje. het gekwetter vestigde onze aandacht op hen.

We waren al bij het water, dat de Waterleidingduinen doorkruist en we hadden nog geen hert gezien of gehoord. Zijn ze er wel? Zij zijn tenslotte het doel van deze wandeling.

Maar opeens merkten we, dat zij ons allang in de gaten hadden. Dit waren hindes, die zich heel stil kunnen houden. Nu nog op zoek naar de bronstige mannen!