Vanwege een verbouwing is ‘Het Huis aan het Water’ twee weken dicht. Daarom verzamelden wij dit keer in Volendam bij ons wandelmaatje N. Na de koffie vertrokken we door de buitenwijk van Volendam. Vooral de op masten lijkende waslijnen, vind ik typisch Volendams.

De waterige zon stond laag, wat mooi tegenlicht opleverde in de haven.

We liepen naar het centrum met de toeristische Dijk. Deze tijd van het jaar is het daar ongekend rustig.

In ’t Praathuis zat het vol met Volendammers. De ramen waren beslagen.

Het ging er daar blijkbaar verhit aan toe met de gesprekken!

We besloten de beschutting van de huizen op te zoeken. Dus daalden we van de Dijk af en kwamen in de zogenaamde Doolhof terecht. Deze naam heeft dit woonwijkje gekregen vanwege het grillige stratenpatroon, dat ontstaan is in de loop der tijd. De huizen zijn dicht op elkaar gebouwd. In 1745 lagen er slechts zes huizen in dit drassig stukje binnendijks gelegen land. Het schijnt dat vanaf 1859 hier veel Schokker-woningen zijn gebouwd. Op Schokland kreeg men namelijk op een gegeven moment te horen, dat men het eiland moest verlaten. Bewoners van Schokland hebben toen hun huizen plank-voor-plank afgebroken, per botter naar Volendam vervoerd en hier weer opgebouwd. Met waterpompen werd de waterstand beter geregeld, zodat de grond minder drassig werd. De kost werd verdiend met de visserij en garnalenpellen. Er waren allerlei kleine winkeltjes en bedoeninkjes, waar het bakkertje en het Mosterdzaadje hier op de foto’s nog een voorbeeld van zijn.

De Vincentiuskerk is de begrenzing van de Doolhof. Deze kerk was gesloten op de maandagmorgen, dat wij daar wandelden.

We kwamen ook nog langs de Mariakerk. Die was wel open. We bekeken binnen de kerstaankleding

en zagen aan de muur foto’s hangen van de slachtoffers van die verschrikkelijke Volendamramp in café ’t Hemeltje, op 1 januari 2026 alweer 25 jaar geleden.

M, die de komen de 5 zondagen verhalen gaat vertellen op zondagmiddag in buurthuis De Bolder in Monnickendam, vertelde aan ons een verhaal, als een soort van generale repetitie. Leuk!