Lees eerst deel 1
Ik solliciteerde driftig verder. In Zaandam werd ik aangenomen. Dit keer hoefde ik gelukkig geen proefles te geven. De directeur en een collega waren Limburgers. Dat was toen de reden dat ik die baan kreeg. (voorkeursbeleid/vriendjespolitiek??) Door hen werd ik uitgenodigd om bij een Limburgse club te komen, maar ik wilde nu juist zo graag weg uit die provincie. Ik was ook niet echt blij met die Limburgse collega’s, maar …. Ik had tenminste een baan. Nu moest ik ook woonruimte hebben. Mijn ouders stonden toe dat ik uit huis ging onder voorwaarde, dat ik woonruimte zocht, waarbij ik min of meer onder toezicht stond. (Ik was 21 jaar oud) Bij een oudtante van mijn vriend in Koog aan de Zaan kon ik terecht.
Zij hield een oogje in het zeil en leerde me koken. In de weekenden moest ik óf naar huis (in Zuid Limburg) óf naar het ouderlijk huis van mijn vriend. Alleen op de kamer blijven was niet toegestaan. Mijn vriend kwam op woensdagavond langs. Dan kookte ik voor hem. (met hulp van mijn hospita)
Ojeeh, regels waar wij ons nooit aan gehouden hebben…
LikeLike
Je wordt heel creatief met al die sociale controle hoor!
LikeLike
Je kreeg toestemming op je 21e. 🙂 Kom daar nu eens om, om van de rest van je verhaal maar te zwijgen.
Heb je ook nog jeugdaftrek gehad, van je salaris dus? Of was je al 21 toen je begon?
LikeLike
Oef, streng hoor.
LikeLike
Ja…….. het 21 van toen is het 14 van nu.
LikeLike
Beide sollicitaties gelezen. Gelukkig heb ik nooit proeflessen hoeven te geven. Aan de andere kant, iedereen was wel altijd welkom bij mij in de les. Een keer heb ik daar spijt van gehad. Zij brandde mij tot op de grond toe af. Tenminste dat probeerde ze. Gelukkig had ik toen genoeg zelfvertrouwen opgebouwd.
LikeLike