Ik heb met veel plezier dit dagboek van Gerbrand Bakker gelezen. Na zijn succesboek ‘Boven is het stil’ viel hem de eer te beurt dat hij een boek mocht uitbrengen in de privé-domein reeks. Dit zijn altijd autobiografische werken. Gerbrand heeft na een schrijfcrisis van ongeveer vijf jaar besloten om een dagboek bij te gaan houden over zijn dagelijkse beslommeringen. Hij woont afwisselend in de Eifel en in Amsterdam. Hij schrijft over zijn depressies, hij duikt in zijn verleden. Hij heeft een schaatscarrière gehad en is hovenier geweest voordat hij in de literaire wereld terecht kwam. Hij vertelt heel natuurlijk, kabbelend, afwisselend over het ene dan het andere onderwerp. De rode draad door het boek is zijn gedragsgestoorde hond Jasper. Over de band die hij heeft opgebouwd met hem schrijft hij prachtig. Het boek bleef me van begin tot einde boeien en dat had ook te maken met de heel natuurlijke manier van schrijven. Heel mooi.