Nadat we 3 weken geleden in Gent ons jubileumconcert hadden gegeven, was vandaag de dag, dat we in ons eigen dorp onze zangkunst lieten horen. De muziek was grotendeels hetzelfde. Alleen verschilde de concertzalen wel aanzienlijk. In Gent moesten we een enorme kerk bezingen. Er was daar veel galm, waardoor het zingen erg zwaar voelde. Nu zongen we in onze dorpskerk. Die hebben we al vaker als concertzaal gebruikt, dus we weten dat daar een prima akoestiek is. We hebben dan ook heerlijk gezongen.
Als intermezzo hadden we een professionele sopraan uitgenodigd. Daphne Druif zong liederen van Händel, Grieg en Duparc. Dat paste mooi bij ons licht klassieke programma. Wij begonnen met drie liederen van Vivaldi. Verder zongen we o.a. van Fauré, Sjolund, Gershwin, de Klerk en Nilsson. Alleen al aan de namen van de componisten kun je zien, dat er in heel wat talen gezongen is: Latijn, Russisch, Engels, Duits, Frans, Zweeds en ook Nederlands. Dat geeft al aan dat er een afwisselend programma werd geboden. Het publiek was na afloop positief gestemd. En wij als zangers en zangeressen waren voldaan. Zingen is een leuke hobby, die je niet los kunt zien van een optreden, waar je altijd naar toe werkt. Dus het is des te leuker als alle repetities dan ook leiden tot een mooi resultaat.
Applaus Jeanne. Wat fijn dat de uitvoeringen goed zijn verlopen. En ja, dat zingen in een galmkerk is geen pretje. Waarschijnlijk is het voor het publiek ook niet prettig. Jammer dat ze geen beter podium voor jullie hadden. .
LikeLike
Zonder publiek is het gewoon minder…
LikeLike