Van lepelaar tot motorterreur

We fietsten de Beemsterpolder in de rondte, grotendeels over de dijken langs de ringvaart, op enkele stukken van de dijk na, want die zijn grasdijk gebleven, dus niet toegankelijk.  Wij fietsten hoog, dus is je uitzicht weids en heb je overzicht over de polder beneden, die wel 4,4 meter onder NAP ligt. Voor twee lepelaars ben ik gestopt om een foto te maken. Die zie je hier niet elke dag.

Groepen motorduivels en solex-tuffers maakten de weg wel eens onveilig en druk. Het kon onze pret niet drukken, maar daar dacht niet iedereen zo over. We hoorden iemand mopperen over ‘de terreur van de motorklootzakken’.  Ik begrijp het wel, want het zijn er niet een paar die daar langs rijden. Het ging langs boomgaarden in bloesem, langs drie forten van de Stelling van Amsterdam naar Schermerhorn, bijna de noordelijkste punt en voor ons het verste van huis. Bij een Rustpunt onder de wieken van de molens van Schermerhorn rustten we even uit.

 

 

 

 

 

Via Beets en Oosthuizen fietsten we weer zuidwaarts. Naast alle mooie verse groen, begonnen de bollenvelden hun kleurenpracht ten toon te spreiden.

Dijken met schapen en lammetjes …..

En steeds maar die Beemsterringvaart aan je zij…………… Wij genoten weer van het Beemster erfgoed.

7 gedachtes over “Van lepelaar tot motorterreur”

Plaats een reactie