Ruim twee uur waren we ondergedompeld in de levens van Russische mensen, hun huizen, woonomgeving en klimaat. Prachtig camerawerk, goede acteurs en een schrijnend verhaal. Ik heb genoten, hoewel het een liefdeloos geheel is, waar je naar kijkt. Inderdaad zoals de titel zegt: liefdeloos. Hier kun je naar de trailer kijken.
Als aanvulling hier een recensie van de VPRO site:
In deze voortreffelijke, nauwkeurig uitgesponnen zedenschets fileert de Russische cineast Zvyagintsev (Leviathan, The Return) het uiteengevallen huwelijk van de kille, egocentrische Zhenya en Boris rond de verdwijning van hun twaalfjarige zoon Alyosha. Hoe de jongen liefdeloos opgroeide in een moderne Russische middenklasse die het in materieel opzicht aan niets ontbreekt, dient ook als metafoor voor hoe moedertje Rusland haar burgers en haar voormalige satellietstaten behandelt. Een onderkoelde psychologische thriller tegen sneeuw- en schaduwrijke decors die appelleert aan het werk van Tarkovsky: duister en elegant. Juryprijs-winnaar in Cannes.
Hmmm,dat weet ik nog niet of ik die wil zien.
Hij was me wel opgevallen maar veel te heftig voor mij. Ik baal daar weleens van hoor dat ik zo snel van slag ben want het lijkt mij een bijzondere film.
Ik geloof niet dat ik in zo’n positie kinderen groot zou willen brengen.
De trailer zelf is al beklemmend.
De trailer laat inderdaad een heftig en beklemmend stukje van de film zien.
Een goede “filmhuis” film, dat mis ik hier nog wel eens. We gaan wel eens naar de bioscoop hier maar dat zijn dan meestal de Frans ondertitelde films, die goed te volgen zijn. Ach, we halen altijd onze schade weer in als we in Nederland zijn.
Beklemmend, ik weet niet of ik die film zou willen zien.