Het blauwe uurtje

Vandaag ben ik met oud-collega’s op stap geweest. Lekker bijkletsen bij een kopje koffie met lekkers en een lekkere lunch. We hadden dus goed aan de innerlijke mens gedacht. Op weg naar huis merkte ik hoe heerlijk het buiten was in die open, heldere lucht. Ik voelde opeens erg de behoefte, om het lichaam wat beweging te geven. Zeker omdat ik ook al een paar dagen binnen zitten er op had zitten. Het was wel al later op de dag, maar ik bedacht, dat het misschien wel een uitgelezen kans was om het ‘blauwe uurtje’ te kunnen zien. Het uurtje waar fotografen zo lovend over doen zo ongeveer een uur vóór zonsondergang of vóór zonsopkomst. Of het een echt blauw uurtje was weet ik niet, maar wel dat ik genoten heb van mijn wandeling om het dorp.  

9 gedachtes over “Het blauwe uurtje”

Geef een reactie op fialas Reactie annuleren