Ons dorp is ontstaan als dam bij het riviertje de Ilp. Ik fietste daarvandaan naar de dam bij de Ye of E zo’n 10 kilometer verderop. Wateren werden vroeger afgesloten met een dam en daardoor ontstonden dan plekken waar goederen moesten worden overgeheveld en kon er tol gevraagd worden. Ilpendam is klein gebleven maar Edam is uitgegroeid tot een mooi stadje aan het IJsselmeer. Daar stond ik vanmorgen te genieten bovenop die dam. Het is er prachtig, nog niet al te bekend bij de grote toeristenindustrie. Dat moeten we zo houden. 

Leuk als je wordt uitgenodigd om in de tuin van zo’n prachtig oud Edams huisje te komen lunchen. Het was weer een heerlijk samenzijn met wat oud-collega’s. Er zijn er nog een paar die werken, zodat de pensionado’s toch weer even bijgepraat zijn over het wel en wee in het onderwijswereldje, waar we dus een gezamenlijk verleden in hadden. En gelukkig gaat alles daar gewoon verder, ook zonder ons. Wij hoeven ons niet meer druk te maken over alles wat er speelt. Dat hebben we lang genoeg gedaan, dus nu genieten wij van ons vrije bestaan. En ook de 10 kilometer terug fietsen naar die andere dam is met dit heerlijke weer een feestje!