Marskramerpad: Stroe – Hoenderlo

De weersvoorspellingen waren dusdanig goed, dat wij niet binnen konden blijven zitten. Op, wat achteraf de warmste novemberdag ooit werd, liepen wij zonder jas over de Veluwe.

Wij waren zelfs in tijden niet zo bezweet geraakt als deze dag. Daar was het mulle zand debet aan, dat heel wat paden een extra moeilijkheidsfactor meegaf. Maar wat was het weer genieten!

25 kilometer alleen maar bos en heide. Een enkel huis kwamen we tegen.

In Kootwijk kwamen we even in bewoonde omgeving, zodat we een kopje koffie konden drinken aan het kerkplein.

De gebouwen van radio Kootwijk zagen we in de verte liggen.

Verder was het natuur,

natuur,

natuur.

Het dreigde zelfs een tikkeltje saai te worden, maar op de Buurlose heide deed de zon nog een duit in het zakje om het geheel nog wat sprekender bij te lichten.

En wat een ongekende vlaktes heidegebied hebben wij nog in Nederland.

Ik was wel vaker op de Veluwe geweest, maar door deze wandeling heb ik het idee, dat ik de Veluwe gezien heb in al zijn verscheidenheid.

Trouwens ook ervaren, hoe je makkelijk kunt verdwalen in die uitgestrekte bossen. Het moest al in de buurt van Hoenderlo zijn geweest, waar wij in het Hoenderlose bos een bordje en dus een afslag misten. Het begon al te schemeren en wij konden niet meer traceren waar we zaten. Het werd echt unheimisch met overal zwijnensporen van omgewoelde aarde. Uiteindelijk zagen we lichtjes van auto’s en zijn we maar naar die weg gelopen. Dan weet je gelukkig meteen weer waar je bent, dus vonden we ook een bushalte en een bus die ons weer helemaal naar de bewoonde wereld bracht.

13 gedachtes over “Marskramerpad: Stroe – Hoenderlo”

  13. Pingback: Poortwachters 39 – Sjannesblog

Plaats een reactie