Vanaf het strand keken we uit op de Farne eilanden. Logisch dus dat ik op een dag heb ingescheept om die groep van 28 eilanden, die daar voor de kust liggen eens wat van dichterbij te bekijken.
Seahouses is een stadje, dat drijft op de toeristenindustrie naar de Farne’s. Het is een massaal gebeuren, waarbij de verschillende kantoortjes elkaar flink beconcurreren. Eigenlijk had ik er moeite mee, maar ja, ik ben nu eenmaal niet de enige die nieuwsgierig is naar al die bijzondere vogels, die de eilanden als hun broedplaats hebben uitgekozen. Ik scheepte in bij de organisatie die de mensen een uur aan land laat gaan op het eiland Innerfarm. Eerst voeren we om verschillende eilanden heen, gingen stil liggen met de boot om drieteenmeeuwen, aalscholvers en alken van dichtbij te bekijken.
Op Longstone, het eiland met de rood-witte vuurtoren, lagen zeehonden lekker uit te rusten.
En eindelijk gingen we aan land op Innerfarm, een eiland waar nog een ruïne van een kerkje staat en een paar huisjes. Ook een wit gebouw met een soort vuurtoren staat er, maar overal hebben vogels hun intrek in en op genomen. Het advies was om te zorgen, dat je iets van hoofdbedekking had. En dat was geen overbodige luxe. We moesten door het broedgebied heen van de Noordse Stern. De jongen zaten pal naast het pad. Niet zo vreemd, dat de vogels zo aanvallend waren en op hoofden pikten. Ik werd herhaaldelijk aangevallen, doodeng. Maar sommige vogels leken te genieten van alle aandacht.
Ik schrok van de massaliteit van de toeristen. Ik had begrepen dat wij er maar een uurtje mochten zijn voor de rust van de vogels, maar de andere maatschappijen leverden ook hun klanten af, dus eigenlijk werd de rust van de vogels de hele dag door verstoord.
Een keer door dat gebied heen zagen we de Papagaaiduikers zitten, de meest populaire vogel, geloof ik. Ze zijn ook zo bijzonder en zo leuk! Zij leken geen erg in de mensen te hebben, hoewel we best dichtbij konden komen.
Op de rotsen broeden nog aalscholvers en alken.
Het uur was zo om. Het was erg leuk om gezien te hebben, maar het dubbele gevoel over het bezoek blijft.
Sjannesblog 
Dat laatste kan ik me helemaal voorstellen. Je hebt weer prachtige foto’s gemaakt zodat wij mee konden genieten en er niet naar toe hoeven gaan om toch een beetje idee te hebben 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Het blijft dubbel. Komen er veel toeristen, is het gauw te vol en te druk. En wordt de natuur verstoord. Maar het is wel prachtig wat je gezien hebt.
LikeLike
Hier wordt het stuk in de duinen waar de meeuwen broeden afgesloten, niemand mag erin. En de buizerds in de polder cirkelen ook soms boven je hoofd, dat vind ik ook eng.
Ze zouden daar ook de regels wat moeten verscherpen, maar ja toeristen brengen ook veel geld in het laatje
LikeGeliked door 1 persoon
Ja dat snap ik. Maar het is zo gegaan en nu maar gewoon genieten van je herinneringen en je foto’s
LikeLike
Wat een prachtige belevenis, mooie foto’s! Ik wist helemaal niet van het bestaan van die eilanden af, heb ik in GB zo’n beetje de hele westkust bewandeld maar het oosten ken ik niet. Papegaaiduikers heb ik in Schotland gezien, zulke grappige nieuwsgierige vogels! Ik voelde mij degene die bekeken werd, ze kwamen echt vanaf de kliffen boven ons rondcirkelen om te zien wat daar toch langs de kust wandelde.
LikeGeliked door 1 persoon
Veel toeristen, toch een hele belevenis.
Mooie fotos. Zo te zien weren de vogels zich wel.
LikeLike
Een reis die ik ook graag zou ooit zou maken. Prachtig.
De papegaaiduikers zag ik ooit (een kolonie) op Rathlin Island, een eilandje boven Noord-Ierland. Onvergetelijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan me dat dubbele gevoel best wel voorstellen. Dat is hetzelfde als wat ik voel; dat half Europa met het vliegtuig naar Afrika gaat om tijgers te gaan kijken. En ik zou dat best kunnen betalen, maar dat gaat mij te ver.
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig je foto’s, vooral die van die papegaaiduikers. Je bent echt goed in vogels fotograferen.
LikeLike
Engelsen maken zich nooit druk om de privacy van broedende vogels. Wij hebben dat hier in Maastricht ook gemerkt toen voor het eerst bekend werd dat de oehoe zat te broeden in de groeve van de Pietersberg. Er waren restricties, het was behoorlijk afgeschermd, je mocht niet over een hekje heen stappen, niemand deed dat dan ook, behalve de Britten, die wilden er bovenop met hun camera’s.
Ze laten je meestal ook flink dokken, weet ik van familie, je moet betalen voor het bootje en dan ook nog voor toegang tot het eiland.
LikeLike
Je betaald een gedeelte aan de National Trust. Zij onderhouden de eilanden.
LikeLike
Wat jammer dat zo’n mooi stukje natuur zo toeristisch is. Niet te vermijden, helaas. Prachtige foto’s, Jeanne!
LikeGeliked door 1 persoon