Bijna de hele route van de wandeling van vandaag liep langs de oevers van de Vecht. Daarmee doorkruisten wij een heel rijk gebied van Nederland. Statige landhuizen te kust en te keur.

Al snel had ik dan ook een serie poorten verzameld.

Op het water voeren ook niet de simpelste roeibootjes langs.

Drie dorpjes aan de Vecht liepen we door: Vreeland, Nieuwersluis en Maarssen.

Elk dorpje is weer even schilderachtig. Je komt niet uitgekeken. Regelmatig zie je ook rijen staan met eenvoudiger huisjes. Waarschijnlijk zijn dat vroeger arbeiderswoningen geweest, behorend bij een landgoed, waar het in deze streek dikbezaaid mee is. Maar ook deze huisjes zijn prachtig om te zien.

Van de waterlinie was op deze route weinig te zien. De forten waren wel in de buurt, maar om ze te zien moest je van de route af en zou je zo nog extra kilometers erbij maken. Wij vonden 20 km wel genoeg voor vandaag. Dus beperkte het militaristische element zich tot een glimp opvangen van fort Tienhoven.

Wel zagen we met regelmaat bunkers in het land, maar dat zijn weer overblijfselen van een recentere verdedigingslinie.

Molens zagen we genoeg. Hollandser kun je het bijna niet krijgen.

Graspaden wisselden de verharde wegen af. We zagen ooievaars, puttertjes, en buizerds vliegen, maar het is me niet gelukt om er een knappe foto van te maken, helaas. De natuur maakt zich al op voor de herfst. Dat zie je aan alle vruchten aan bomen en stuiken. Wij deden ons dan ook tegoed aan het snoepen van bramen.

Een heel afwisselende wandeling. In Maarssen moesten we de brug over het Amsterdam-Rijnkanaal over om bij het station te komen.