Dat ik altijd al een fan ben van Rowwen Hèze, was misschien wel bekend. Dat de intrigerende naam van de band, afkomstig uit het noord-limburgse America, ontleend was aan een excentrieke Peelbewoner uit die streek, wist ik ook. Maar door dit boek is die Peelbewoner voor me gaan leven. Eén van de bandleden, Jan Philipsen, heeft een aantal bekende historische gebeurtenissen in een geromantiseerde vorm verweven tot een boek.
Dit boek laat het harde leven in de Peel zien. Een onvruchtbaar stuk land, hard om er een bestaan op te bouwen. Turfsteken om land te ontginnen, keuterboeren met hun gemengde bedrijfjes, een armoedig bestaan. Aangezien mijn voorouders uit de Peel komen, weliswaar iets meer aan de Brabantse kant en veelal van die keuterboertjes waren, maakte ook dat ik dit boek met meer interesse heb gelezen.

Hier volgt de samenvatting van de site van Bol.com geleend: “Christiaan Hesen (1853–1947) leefde als kluizenaar aan de oostrand van de Peel. De lokale bevolking van het peeldorpje America noemde hem Rowwen Hèze.
Rowwen is het dialect voor ruwe en Hèze duidt op zijn achternaam. In 1985 nam ik als bassist samen met de andere muzikanten het initiatief een band op te richten die zich vernoemde naar deze als onguur bekendstaande zonderling.
Toen ik mijn vader op de hoogte bracht over onze gekozen bandnaam vertelde hij uiterst verbaasd dat hij Rowwen Hèze als kind had ontmoet. Dat is nogal opmerkelijk want buiten het feit dat ik, noch mijn vader ooit in het dorp America woonde, moet deze ontmoeting mijn vader dermate geraakt hebben dat hij zich die herinnerde. Dit zette me in 2011, twintig jaar na het overlijden van mijn vader, aan om op zoek te gaan naar de reden waarom hij 60 jaar na dato zo onder de indruk was van die ontmoeting. En toen ik op zolder een Maria-icoon vond waarop elf “geleidingen’ staan, kreeg ik het leven van Rowwen Hèze aangereikt en kon ik beginnen schrijven. Icoon, het geromantiseerde levensverhaal van Rowwen(Christiaan) Hèze, geeft een kijkje in de geschiedenis en ontwikkeling van Noord-Limburg in de periode 1865–1929. Een verhaal hoe Rowwen Hèze zijn bijzondere gaven inzet en deelt met de samenleving die hem desondanks naar de rand van de maatschappij manoeuvreert. Icoon gaat over volharding en doorzettingsvermogen, karaktereigenschappen die de Noord- Limburgers van nu nog steeds kenschetsen.’
– Jan Philipsen –
Intrigerend boek en al helemaal voor jou die de streek goed kent.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn gevoel zegt dat dit boek zeker het lezen waard is. Het kan nooit kwaad dat we even teruggevoerd worden naar de harde tijden van vroeger om te beseffen hoe goed we het nu hebben.
LikeGeliked door 1 persoon
Sinds ik er woon (eveneens aan de Brabantse kant) las ik er heel wat over.
Intrigerend.
Ook dit boek ga ik opzoeken, bedankt voor de tip.
LikeGeliked door 1 persoon
ik als geimmigreerde Amsterdammer heb dikwijls het verschil tussen Noord- en Zuid–Limburgers opgemerkt. Noord-Limburgers spotten soms met de laksheid c.w. luiheid van de zuiderlingen en voeren dit terug naar de aard van de bodem.
LikeGeliked door 1 persoon
ze zeiden: wij op onze zandgrond moesten ons de rug kromwerken, daar beneden hoefden ze maar hun vinger in de grond te steken of er begon van alles te groeien en te bloeien.
LikeGeliked door 2 people
, zo zeiden ze dat, die Noord-Limburgers.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat intrigerend. Ik wist niet dat de naam van de band een bestaand figuur was.
LikeGeliked door 1 persoon
Interessante figuur. Historie is altijd boeiend om te lezen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zal eens op zoek gaan, ik hou wel van dit type boeken.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ken de Peel tot nu toe alleen van Beekman en Beekman. Dasr moet ik het nog eens over hebben
LikeLike
Ik kan me voorstellen dat jij dit boek lezenswaard vindt, zeker als het je terug voert naar de tijd van je voorouders.
LikeGeliked door 1 persoon