De roman uit 1962 van William M.Kelley kent een soort revival. Het boek is opnieuw uitgegeven in 2018 en heeft nu al een derde druk. En terecht. De rassenproblematiek is nog steeds actueel.
Met dit allegorische verhaal heeft de zwarte schrijver Kelley geprobeerd om vanuit een wit standpunt het rassenvraagstuk te benaderen. Dat geeft een extra dimensie aan dit boek. De roman laat je heel goed meeleven in hoe wit en zwart zich voelen en hoe moeizaam de opstelling van mensen t.o.v. een ander ras verandert daar in het donkere zuiden van Amerika. (en natuurlijk niet alleen daar) Het verhaal wordt vanuit verschillende personages verteld, maar dat zijn wel alleen maar de witte mensen. Vanuit hun visie wordt er steeds weer een tipje van de sluier gelicht.

De samenvatting: bron: Bol.com
William M. Kelleys “Uit de maat’ is een van de scherpzinnigste allegorieën van de black struggle in Amerika. In het diepe Zuiden van Amerika, anno 1957, in een slaperig stadje in een fictieve staat die verdacht veel lijkt op Mississippi, neemt de zwarte deelpachter Tucker Caliban, nazaat van een legendarische slaaf, op een dag een opvallend besluit. Hij strooit zout over zijn akkers, steekt zijn huis in brand, en vertrekt met vrouw en kind richting het Noorden. Van de ene op de andere dag volgt de hele zwarte bevolking van het stadje, en vervolgens van de hele staat, in zijn voetsporen. De blanke bewoners blijven verbijsterd achter. Wat heeft Tucker Caliban, en met hem in zijn kielzog “hun’ zwarten, tot deze uittocht bewogen? Het verhaal is verteld vanuit de wisselende perspectieven van de blanke achterblijvers – destijds een unicum voor een zwarte schrijver.
ha Sjanne,
dat lijkt me een schitterend verhaal.
Van de een op de andere dag is de hele bups vertrokken.
Echt geweldig!!
groetjes van Marlou
LikeGeliked door 1 persoon
De kaft spreekt me al aan, het verhaal ook
LikeGeliked door 1 persoon
Dank voor de tip Jeanne ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je voor de tip, lijkt me erg mooi.
LikeGeliked door 1 persoon
Komt op mijn persoonlijke ‘longlist’
LikeGeliked door 1 persoon
Lijkt me heel uitdagend om te lezen
LikeLike
Toch kan ik me er iets van voorstellen. Zwarte mensen vond je hier in de vijftiger jaren ook niet, wel Grieken, Italianen, Polen, Spanjaarden, Marokkanen die in de mijnen werkten. Maar die kwamen netjes gewassen weer de straat op.
LikeLike