Oostvaardersplassen

Met een gezellig stel fotomaatjes reisden we af naar de Oostvaardersplassen. De dag begon met enige vertraging, helaas door mijzelf veroorzaakt. Niet dat je er veel aan kunt doen, als je trein zo maar niet rijdt, maar het is fijn als je begripvolle maatjes treft. Het eerste gedeelte van ons pad was bosrijk.

Overal om ons heen hoorden we vogelgeluiden, maar het lukte mij toch niet echt, om ze goed op de foto te krijgen. Elke vogel leek een tegenlicht-opname tegen die saaie, grijze lucht. Bovendien konden de vogels zich goed verschuilen in het veelal volle bladerdak.

Dan de focus maar verleggen op wat er zoal bloeit

Ook slakken werden opeens een foto-item, hoewel het niet moeders mooiste zijn.

Het klaarde langzaam op en meteen vloog er één vlinder.

We verlieten het bos en kwamen in open landschap terecht.

In de verte zagen we de konikpaarden.

In de kijkhut kwamen we iets dichterbij met onze lenzen.

We zagen dat er net een veulen was geboren. Prachtig om te zien.

Er liepen twee reetjes. Heel apart, op klaarlichte dag, zeker als je ziet hoe dichtbij de mensen zijn.

Ondertussen was de zon helemaal doorgebroken en onze wandeling zat er op.

We konden voor het eerst weer eens gezellig op het terras een nazit houden, lekker in de zon. We dachten voor vandaag alles gezien te hebben, van dit prachtige natuurgebied, maar er was nog meer.

13 gedachtes over “Oostvaardersplassen

  1. Ha, je was bij me om de hoek. Mooi is het hier hè. Ik vind slakken prachtig, die huisjes zijn toch schitterend? En het veulen is een plaatje. Hopelijk hebben jullie de volgende keer beter weer. Want wat is het saai hè.

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s