Venlo is al een oude stad aan de Maas. Zo’n handelsnederzetting die al bij de Romeinen bekend is, omdat het op een kruispunt van wegen lag en een overstapplaats aan de Maas. Het groeide uit tot een middeleeuwse vestingstad met rondom stadsmuren. Hier is zo op het oog niets meer van terug te vinden, maar de Venlonaren hebben spijt van het afbreken van de stadsmuren. Toentertijd groeide de stad uit zijn voegen en koos men voor die oplossing. De pech is ook nog dat er in deze stad ook heel wat vernield is tijden Wereldoorlog II, vanwege de strategische plek van de brug over de Maas. Nu is men zuinig op alle oude gebouwen, resten van muren enzovoort. Men restaureert om alles wat er nog is goed te bewaren. Er zijn ook archeologische opgravingen bezig, want Fort Sint- Michiel, gebouwd tijdens de Tachtigjarige oorlog met de nog oudere verdedigingswerken op die plek, wil men opgraven en voor iedereen toegankelijk maken. Men wil in de stad een zoveel mogelijk oorspronkelijk karakter bewaren. In enkele straten van het centrum viel het me op hoeveel mooie oude gebouwen en monumentale panden er nog over zijn.

Zo is het stadhuis een enorme blikvanger. het renaissancistische Stadhuis van Venlo. Het valt direct op door zijn rijke exterieur, ooit gebouwd als kasteel. Zo zijn er glas-in-loodramen geplaatst met daarop de familiewapens van vroegere stadsbestuurders. Ook zijn er op de gevel medaillons van beroemde Venlonaren en wapenschilden van Venlo, Gelderland en de Verenigde Nederlanden aangebracht.

Oude gevels van donkere stenen

leuke erkers

mooie deuren

veel details en sierlijke ornamenten

en een van de vele kerken, de oude Kapel Mariaweide/Domani

Het was en té korte wandeling vanwege de vele regen. In de paar straten in het centrum waren toch al flink wat oude gebouwen en monumentale panden te zien, maar er is nog veel meer. Ik moet zeker een keer terug!!