Een rondje wandelen via Broek in Waterland kan variëren van 16 kilometer tot 11,5 km. Het verschil zit hem erin, dat juist in het voorjaar een gedeelte van het traject, door natuurgebied ’t Varkensland, tot broedgebied wordt verklaard. Dat is het stuk door de weilanden, wat voor de routeverkorting zorgt. Maar vandaag mochten we er weer doorheen.

Op zich vind ik het heerlijk om door de weilanden te banjeren, maar in ons Waterland blijkt de grond totaal verzadigd te zijn. Het grondwater staat heel hoog. Weilanden hebben ook onder water gestaan, dat zag je nog goed. Maar het vee heeft er wel ingelopen. Hun hoeven zijn diep weggezakt in de prut. In die sporen mochten wij nu ploeteren, met als gevolg, dat de 11 km aanvoelden als wel 25, zo zwaar!

Toch hebben we weer genoten. Je loopt vanaf Watergang het land in en je bent helemaal weg van alles. Op een strook land heeft men aan de zijkanten van het pad struiken en riet flink laten groeien. Zo wordt het een beschut stuk, wat bij kou en harde wind wel voor luwte zorgt in het verder open gebied. Vandaag vonden we er heerlijke bramen.

In de natuur is het heel stil wat betreft vogels, vlinders en insecten. Met moeite kwam ik tot deze collage van dieren, die ik zag. Gezin meerkoet, twee waterjuffers, verzameling ganzen, bont zandoogje en lammetjes.

Het is ook hooitijd. Duidelijk waarneembaar op het land vlakbij Broek in Waterland.

Na een pauzemoment op een terras in het dorp pakten we de route weer op. Over de weg is het 8 kilometer, door het land bleken het maar 4 en een halve km te zijn. De voetjes konden dus eerder hoog dan verwacht.