In De Bazel , het gebouw, waar het Amsterdamse stadsarchief in gehuisvest zit, was een fototentoonstelling te zien over 100 jaar Tuindorp – Oostzaan.

De sociaal – democraat Arie Keppler en zijn geestverwanten koesterden het ideaal, gezien de erbarmelijke woontoestanden in de stad, een menswaardige woning te bouwen voor elk arbeidersgezin. De Engelse Garden Cities waren hun voorbeeld: met veel licht, lucht en ruimte en gemeenschapsvoorzieningen zoals scholen, een openbare leeszaal, een zuigelingenkliniek en een badhuis. En zo geschiedde. In Tuindorp werden tussen 1921 en 1924 1320 huizen gebouwd met een tuin, twee á drie slaapkamers, riolering, koud en warm stromend water, een toilet, een keuken, maar géén douche. De woningen waren bedoeld voor fabrieksarbeiders met vaste contracten.

Je zag foto’s over het begin, de bouw in het nog kale land, maar ook foto’s, waarbij verhalen te horen waren over de oorlogsjaren en de watersnoodramp, die in 1960 in Tuindorp – Oostzaan heeft huisgehouden. Een kort en bondig overzicht met als speciaal punt een projectie op de vloer van bewegende dronebeelden van nu, die vernuftig tot één geheel waren gemaakt met de oude foto’s.

Het is leuk, als je hier opgegroeid bent en de plekken op de foto’s nog herkent.

Dat gold niet voor mij, maar ik was vooral onder de indruk van het fotografie-werk van Raimond Wouda. Als geboren Tuindorp-Oostzaner, met een moeder en oma, die daar hun leven lang gewoond hebben, had hij ambivalente en complexe verhouding met de wijk opgebouwd. Zelf is hij weggetrokken en de woonplek was voor hem zowel vreemd geworden als vertrouwd. Om beter te begrijpen, wat er met hem gebeurde, is hij al 30 jaar lang mensen aan het fotograferen. Dat heeft een prachtige serie foto’s opgeleverd. (De kwaliteit van mijn foto’s is maar “je dat’ vanwege de vrij donkere expositieruimte)

Er hingen ook foto’s bij van de huidige bewoners van de wijk, waaraan je ziet dat de arbeidersbevolking langzamerhand verdwijnt en de buurt veryupt.

Naast deze kleine interessante tentoonstelling kon je in de kelder van De Bazel nog naar een muziekstuk van Sweelinck luisteren en wat informatie over de man vergaren, want dit jaar is het ’t Sweelinckjaar.