Is er meer tussen hemel en aarde? Ik ga er zowaar aan geloven. Na het totaal plotselinge overlijden van mijn man schieten me steeds voorvallen te binnen van met name de laatste paar weken van zijn leven. Door zijn dood kwamen die gebeurtenissen in een totaal ander perspectief te staan. Op dat moment was het gewoon mijn man, die graag filosofeerde over het leven. Hij haalde dag na dag herinneringen op aan het begin van onze kennismaking. Waarom werd het wat tussen ons? Hij vroeg zich af: Was het de blik in je ogen? Wat zag jij in mij? Zo ging het maar door. Oude fotoboeken, zelfs exemplaren, die jaren nooit meer waren ingekeken, kwamen uit de kast, ook weer om te kijken naar ons, toen 50 jaar geleden.
Wij hadden een moeilijke start, in die zin, dat het mij thuis erg lastig werd gemaakt om mijn nieuwe vriendje te zien. Dat gebeurde dan ook maar zo eens in de maand, in het begin. Onze verkeringstijd duurde bij elkaar een kleine drie jaar, waarvan we op grote afstand van elkaar leefden. (hij in Noord-Holland, ik in Zuid-Limburg) In die jaren zijn er heel wat liefdesbrieven geschreven. Die heb ik van ons beiden allemaal bewaard. Omdat Sjaak maar doorging op het thema in die laatste paar weken, heb ik hem verteld, dat ik onze brieven nog heb en alle brieven laten lezen. Het lijkt wel alsof hij een soort balans heeft opgemaakt van het leven. Heeft hij dan toch iets voorvoeld?
Het was niet zo, dat we er voor het eerst over praatten. Dit jaar vierden we, dat we elkaar 50 jaar geleden hadden ontmoet. Ik zie nu, dat mijn blog erover ook helemaal dezelfde strekking had. Toch waren de gesprekken in de laatste weken van een andere intensiteit. Daarbij kwam nog eens het doorspitten van de foto-albums en de liefdesbrieven. Ondanks het feit, dat we geen afscheid hebben kunnen nemen, wil ik onze fijne gesprekken zien als een soort balans opmaken van ons leven. Was de cirkel toch rond voor Sjaak? Ik vind dat een troostvolle gedachte.
Sjannesblog 
Dit is zo mooi, zo treffend!… Daar ga ik per email op reageren.
LikeGeliked door 1 persoon
ha lieve Sjanne,
als je zo terug kijkt, dan lijkt het er inderdaad op, dat Sjaak het voorvoeld heeft.
Gelukkig was dat onbewust, dus heeft hij er niet onder geleden.
Ik vind het ook een troostvolle gedachte…
Heel veel liefs, Marlou
LikeGeliked door 1 persoon
Dat samen terugkijken, hoe je tot elkaar bent gekomen en je leven zich daarna heeft voltrokken als een geheel, lijkt me het mooiste afscheid dat je je maar kunt wensen.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een prachtig gegeven. Ik geloof er wel in dat we onbewust voorvoelen dat we aan het eindje zijn. Wat fijn dat jullie van de gedeelde tijd een gezamenlijke beleving hebben gemaakt. Om te koesteren. ❣️❣️❣️😘
LikeGeliked door 1 persoon
Je zal nooit weten wat er achter schuil ging maar wees wel blij dat het er was….
LikeGeliked door 1 persoon
Tja, wie zal het zeggen of weten? Ik heb er meer van gehoord dat mensen achteraf bekeken hun levenseinde onbewust voelen naderen al is dat helemaal niet te verwachten. Het lijkt mij absoluut troostrijk, dat Sjaak zo met jullie gezamenlijke leven bezig was en dat ook deelde met jou. Goeie herinneringen nemen ze je niet af, Jeanne.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat mooi dat dingen ineens in een ander perspectief komen door zijn overlijden. Dat lijkt me zo troostrijk inderdaad. Mooi!
LikeGeliked door 1 persoon
Je hoort wel vaker over soortgelijke ‘toevalligheden’ . We zullen waarschijnlijk nooit weten of het echt zo is.
LikeGeliked door 1 persoon
Zal Sjaak zijn afscheid voorvoeld hebben? Je zal het nooit weten maar hij laat je wel iets prachtigs na, om te koesteren de rest van je leven.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat mooi dat je wel die herinneringen aan die laatste weken hebt en het daarover hebt gehad .Ik geloof ook wel in meer tussen hemel en aarde, maar hoe of wat zal een raadsel blijven.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat prachtig op deze manier zo getroost te kunnen worden. Voor Sjaak lijkt dit toch een afronding te zijn geweest. De liefde en verbondenheid tussen twee mensen is een groot geschenk en dat hebben jullie mogen ervaren.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind het moeilijk om daarop te reageren, ik lees het, aanvaard het, maar weet het niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat troostrijk dat je zo kunt terugkijken op de laatste periode van jullie samen.
LikeGeliked door 1 persoon
aan terug te kunnen denken. Ooit las ik eens over, ik dacht een proefschrift, dat na onderzoek van mensen die plotseling overleden waren gebleken was dat ze eigenlijk al langer gezondheidsproblemen gehad moesten hebben. Omdat daar niet over gesproken werd , je hebt mensen die niet willen, of niet goed kunnen verwoorden wat ze voelen, of zich er zelfs niet echt van bewust zijn. In zo’n geval zou inderdaad het onderbewustzijn aan kunnen zetten tot een soort ” overzicht van het leven “.
Heel fijn dat je in ieder geval deze intense momenten met hem mocht hebben. Op dat moment heb het je misschien in verband gebracht met het komende jubileum maar evengoed zal dat achteraf heel troostrijk zijn. Zo echt beleefd hoe gelukkig jullie waren is er iéts mooiers om
LikeGeliked door 1 persoon
oeps, door een onhandigheid je is het laatste stukje zin van reactie verplaats naar het begin.
LikeLike
We hebben er samen over gesproken, hoe bijzonder het was, dat verlangen van Sjaak om terug te blikken, die laatste weken van zijn aardse leven. Hoewel ik helemaal niet ben grootgebracht met de idee dat er meer is dan dat wat wij zien, ben ik steeds meer geneigd om te denken dat er veel is wat wij niet weten en zien omdat we daar niet de juiste vermogens voor hebben – althans niet bewust… Super boeiende materie. En in jullie geval ook mooi om zo te kunnen terugblikken op de laatste weken samen… ❤️
LikeGeliked door 1 persoon
Dat Sjaak zó bezig was met jullie leven, daar spreekt pure liefde uit.
Een herinnering om te koesteren.
LikeGeliked door 1 persoon
Iets om te koesteren Jeanne. Mooi hoe je het nu ook opgeschreven hebt.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat kan bijna niet anders. Dat moet gewoon zo zijn. En wat is dat mooi!
LikeGeliked door 1 persoon