Ik sta voor de spiegel en in mijn ogen zie ik een binnenpretje. Een tel later lopen mijn ogen vol tranen.
Lekker bezig geweest met het opruimen van een kast. Ik had een voldaan gevoel. Opeens bedenk ik: ‘Voor wie eigenlijk?’
Fijne middag gehad in leuk gezelschap en thuis vind je jezelf terug, alleen op de bank.
Lekker aan de wandel met de hond over de dijk, valt mijn oog op ons balkon in de verte. Meteen moet ik denken aan de keren, dat ik hier ook liep en ik Sjaak op ons balkon zag staan zwaaien. Ik hou de waterlanders niet tegen.
Het went nooit, denk ik. Toch klim ik langzaam uit het dal.
Sjannesblog 
Mooi, verdrietig en ook weer blij
LikeGeliked door 1 persoon
Een warme knuffel uit Alkmaar!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik knuffel maar even met Tsjiess mee 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Verdrietig, vallen en opstaan en maar weer door…. 💕
LikeGeliked door 1 persoon
Sterkte!
LikeGeliked door 1 persoon
Dappere Jeanne, even ontladen is ook nodig. Tranen komen niet voor niets.
LikeGeliked door 1 persoon
lk leef met je mee en denk zo’n dal, zo’n diep dal, daar kun je ook niet snel uitkomen. Het is al goed dát je klimt.
LikeGeliked door 1 persoon
Lieve Jeanne, dikke knuffel van mij. Mijn ogen lopen over als ik dit lees.
LikeGeliked door 1 persoon
Je sluit af met een prachtige foto. Zoiets zien kan ook troost geven
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, dit is intens en verdrietig en misschien soms uitzichtloos. Weet dat ik met je mee leef. Liefs!
LikeLike
Laat maar gaan, die tranen als het moet. Een knuffel!
LikeGeliked door 1 persoon
Ook een knuffel van mij!
LikeGeliked door 1 persoon
Kan ook niet anders! Ik denk aan je!
LikeGeliked door 1 persoon
Zó herkenbaar en ach, wat is een jaar. Ik hoorde van iemand dat je om rouw te verwerken voor ieder huwelijksjaar een maand nodig hebt. Juist na een lang huwelijk was immers alles heel lang “samen” en een manier van leven geworden.
Het is meer óverleven dan leven geworden ook al doe je van alles omdat je verstand weet dat je door moet. Maar je gevoel laat zich niets wijs maken, daar blijft het gemis aanwezig. Hélemaal niet raar dus die tranen, ook dat is verwerken.
Dat maakt het altijd zo moeilijk als mensen vragen hoe met je gaat want ja, het gáát goed voor zover het verstand aan het woord is, en dus zeg je altijd “het gaat goed”, maar juist de gevoelens laten zich moeilijk omschrijven omdat een huilbui dan nooit ver is.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo waar!
LikeLike
Soms helpt erover schrijven, en van janken bij het schrijven en de reacties lezen heeft niemand last.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik herken dit van onze buurvrouw, gelukkig kan ik dan even een arm om haar heenslaan. Voor jou een knuffel via mijn gedachten.
LikeGeliked door 1 persoon
Het gemis is verschrikkelijk en je beschrijft het goed. En er zijn geen woorden die je troosten kunnen, ik leef met je mee.
LikeGeliked door 1 persoon