In het Geleenbeekdal

Bij een bezoek aan Limburg hoort voor mij ook een wandeling in het mooie heuvelland. Vrij vroeg in de morgen daalden zuslief en ik af naar het dal van de Geleenbeek. Onderweg zagen we hoe de harde regen van eerder in de week de paden diep had uitgesleten.

Mijn zus testte haar nieuwe wandelstokken en die kwamen hier meteen heel goed van pas.

Langs kasteel Terborgh gingen we

het Oliemolender voetpad op. Een paar huizen

en een klein kapelletje liggen daar weggestopt tussen de bomen.

Via een stenen brug over de Geleenbeek

naderden we het Stammerderbos. Het is een hellingbos, dus als je, daar aan de voet van staat, weet je, dat je gaat klimmen. Nou doe ik dat toevallig graag en mijn zus werd geholpen door haar stokken. Zo’n mooie holle weg dwars door het bos is geen straf om te bewandelen.

Het Retraitehuis ligt daar ook.

Tegenwoordig doet het dienst als opvang voor vluchtelingen. In het bos kom je op verschillende plekken oude hekwerken tegen. Die stammen nog uit de tijd, dat in het huis een kloostergemeenschap gehuisvest was. Vandaar de naam Retraitehuis. Indertijd was alles afgesloten omdat het privéterrein was. Nu kan iedereen om de poorten heen en mag je overal lopen. Dat is ook fijn voor de vluchtelingen en hun kinderen, die in het bos heerlijk kunnen rondstruinen.

Langzaam klommen we omhoog uit het dal. Door een stegelke (draaihek),

en langs een weiland met koeien, kwamen we boven.

Daar we konden genieten van het uitzicht.

De maretak, een parasiet hoog in de boom is ook een verschijnsel, dat bij dit Limburgse landschap hoort. Je ziet Geleen en de DSM op de achtergrond.

Een boomgaard met boompjes van de Rengelot-pruim is de trots van de streek. Een hele korte periode in het jaar kun je vlaai kopen gevuld met die pruimen, de lekkersten die er zijn. De bomen waren al leeggeplukt, dus we moeten weer een jaar wachten op die lekkernij.

Aanbeland op het plateau vonden we dat we koffie verdiend hadden. De Bokkenrijder is dan een goed adres.

De laatste kilometers naar huis waren daarna nog maar een fluitje van een cent.

12 gedachtes over “In het Geleenbeekdal

  1. Wat bijzonder dat jij daar op hetzelfde moment was als Natalie en ik. Wij hebben bij Kasteel Terborgh geluncht. Mooie omgeving maar wat had de regen daar huis gehouden op de paden zeg.

    Like

Geef een reactie op fialas Reactie annuleren