Onze bus zette ons af bij de Iglesia de San Esteban van Loarre.

Over het dorpsplein, langs een oude wasplaats en door wat straatjes bereikten we de middeleeuwse brug, die ons buiten de stad leidde.

Vandaag gingen we door het dal van de vlakte van Huesca, een agrarisch landschap.

Vroeg in de ochtend moesten de handschoenen aan en de muts op. In de middag liep ik in zomerblouse en met een temperatuur van 18 graden te genieten van de amandelboomgaarden.

De bergen rijzen links van ons op. Op de hoogte van het plaatsje Anies zien we op wel 2 km van de route het klooster van Ermita de la Virgen de Pena aan de rotsen hangen. Kluizenaars en monniken zochten nou eenmaal hun toevlucht tot de meest onbegaanbare plekken.

In Anies kijken we even rond. Weer zo’n bergdorpje, waar je deze tijd van het jaar een kanon kunt afschieten. ’s Zomers zul je er wel meer mensen aantreffen.

Naast de lieflijkheid van de bloesems was er ook heel wat stekeliger planten te zien zoals cactussoorten en warkruid.

Allerlei soorten bloemetjes

en wat leuke vlinders en vogels. bont zandoogje, argusvlinder, Egyptische treksprinkhaan, hommel, koninginnenpage (foto Rikus H) en de ook nu altijd aanwezige vale gier. We hoorden de hop, helaas liet die zich niet zien. (collages aanklikbaar)

En deze paarden genoten van de zon.

Bij Bolea zou ons eindpunt zijn voor vandaag.

Aan de rand van het dorp stuitten we bij een tankstation op onze negenpersoonsbus, die net onder de autodouche vandaan kwam. Onze chauffeur had overdag, als wij wandelden, als taak om binnenweggetjes te zoeken om zo dicht mogelijk bij onze wandelroute te kunnen komen. Dan konden wij voorzien worden van water en anderszins, of iemand oppikken, die het niet meer zag zitten om verder te wandelen om wat voor reden dan ook. Helaas had ze zich dit keer vastgereden in een modderpoel. We hadden een gemeentewerker, die we toevallig zagen bereid gevonden om met zijn auto en trekkabel de bus weer vlot te trekken. Het was even spannend, maar het liep gelukkig goed af.

We liepen nog wat kilometers verder (totaal werden het 15 km) om iets van de lange afstand van morgen af te knabbelen. Het ging weer richting de bergen.

Bij ons vertrek uit Loarre waren we langs het kasteel gelopen. Helaas was het op maandag gesloten, maar we hadden het plan opgevat om later op de dag hier met ons busje terug te komen om het best bewaarde romaanse kasteel van Europa toch even van dichterbij te bekijken.