De Sierra de Guara

We keken even rond in Nocito, het plaatsje waar we werden afgezet om onze Camino te vervolgen.

Vandaag wandelen we in het gebergte met de hoogste top van de omgeving, de Sierra de Guara. Het eerste stuk liep lekker aan.

Het riviertje de Guatizalema is alles bepalend voor deze dag etappe. We volgen de oevers, dan aan de ene dan aan de andere kant. Zo loop je vlak er langs en even later gaat het weer hoog op de helling.

Het oversteken van de rivier gebeurde meerdere malen, oftewel met een brug of met stapstenen.

Maar toen er op een plek een paar stapstenen weggeslagen waren stonden we toch raar te kijken met zijn allen.

Je kunt niet terug, want je zit in ‘the middle of nowhere’, zonder bereik en zo. Dus gingen we eerst maar even lunchen en de oever van de rivier goed verkennen.

En daar gingen we, broekspijpen afgeritst, schoenen om de nek, alles in de rugzak, wandelstokken paraat, op naar de overkant. Zo zien voeten eruit, die door het ijskoude water van een bergriviertje hebben gewaad.

Dit avontuur herhaalde zich nog een keer. Op die plek was de oversteek zo mogelijk nog langer door het water. Maar wat krijg je er een kick van!

De ruigheid van het landschap was ongekend mooi.

Op deze hoogte waren de mos-soorten goed vertegenwoordigd.

We waren nog geen levend wezen tegen gekomen totdat er opeens een gems op ons pad zat. Wij schrokken van hem of haar en het dier van ons. Het had een gebroken achterpoot en probeerde weg te komen, wat helaas niet lukte. De natuur is wreed, hij was prooi voor de gieren.

Verder zagen we sporen van de wolf, wilde zwijnen, meer gemzen of andere hertensoorten en boven onze hoofden de onafscheidelijke vale gieren.

We deden deze dag 7 uur over 16 km om tussen de rotsformaties uit te komen, die eindigden bij een stuwmeer. Kilometerslang volgden we de lagune, een prachtige ervaring.

En daar was de tunnel

met aan de andere kant onze bus! We werden opgewacht met thee en cake. Dat smaakte goddelijk!!

20 gedachtes over “De Sierra de Guara

  1. Dit lijkt mij wel een hoogtepunt van de vakantie. Als dierenliefhebber doet mij dat verhaal van de gems wel wat. Een dierenambulance bellen is helemaal niet mogelijk daar. Ik zou met pijn in mijn hart ook doorgelopen zijn. En de natuur de natuur laten zijn. Groetjes Pascal

    Like

  2. Wat een ruige, zalige tocht. Respect voor jullie. Prachtige foto’s!
    Ik wandel digitaal met plezier mee
    Wat zal die thee met cake goddelijk gesmaakt hebben.
    En sterkte jij!

    Like

  3. Zit iedere keer te genieten van de blog en wat boffen jullie met het weer, alleen natte voeten en meer door de natuurlijke oversteek! Jullie worden enorm beloond met deze sportieve onerneming. Zijn de slaap gelegenheden ook goed? Charlie

    Like

  4. Een avontuurlijke etappe. Je hart breekt toch als je op zo’n jong dier stuit dat je niet helpen kan en weldra ten prooi gaat vallen…. de natuur is inderdaad wreed en dat moeten we dan ook aanvaarden.

    Like

Geef een reactie op picpholio Reactie annuleren