Langs de hurkende of in de volksmond de poepende man voeren we de haven van Lelystad uit.

Een middag op de Markerwadden lag in het verschiet. Het was een heldere stralende dag. Op het water was het al volop genieten.

Al gauw doemden de contouren van het nieuwste stukje Nederland op. Door de aanleg van de dijk Enkhuizen – Lelystad werd de natuur in het Markermeer verstoord. Marker Wadden is een groot projec, gestart in 2016, dat ervoor zorgt, dat de natuur in het gebied weer opleeft. De eilanden met natuurlijke oevers en paaiplaatsen zijn gemaakt van zand, klei en slib uit het Markermeer. Ze geven een enorme impuls aan de leefomstandigheden voor waterplanten, schelpdieren, vogels en vissen. Zo ontstaat hier een waar natuurparadijs.

Vier jaar geleden was ik hier al eens. ik was benieuwd hoe het er nu uit zou zien, want deze ‘ windwadden’ groeien nog steeds. Net van de boot af zie je echte strandtaferelen.

De duinen zijn al veel meer begroeid vergeleken met de vorige keer.

Al gauw krijgen we een vogelkijkhut in het vizier. Deze heet ‘de lepelaar’.

Je klimt er naar boven en hebt overzicht over het nieuwe eiland. Het was goed te zien, dat er al heel wat meer land was gemaakt met de vorige keer.

Wij wandelden een vrij korte route, mede omdat we veel stilstonden om te fotograferen en je toch de tijd in de gaten moet houden, want de enige boot, die terugvaart, wacht niet. Het zal door de tijd van het jaar komen, maar veel vogels zagen we niet. Van vogeltrek was al helemaal niets te merken. We waren misschien al te laat in het jaar. De oogst van vogels waren de vrij normale soorten: wilde gans, wintertaling, smienten in vlucht, zilverreiger, slobeend, blauwe reiger, kwikstaart, waterhoentje, kneu en spreeuw.

Zeldzamer vind ik de watersnip, de zwarte wouw

en het baardmannetje. De Markerwadden staan erom bekend, dat er veel baardmannetjes zitten, dus we waren erop gebrand om die op de foto te krijgen. We hoorden ze overal om ons heen. We zagen ze ook vliegen, maar het was frustrerend te merken, dat ze bij landing diep in de struiken doken. Met veel geluk is het me toch gelukt om er eentje vast te leggen.

Het is leuk om te merken, dat je op zo’n vogeleiland allemaal mensen treft met dezelfde hobby, zielsverwanten zogezegd.