De vierde dag gingen we naar het strand. Bij de getijdenduiker kwamen we over de dijk. Die duiker wordt gebruikt om de delta-natuur in dit gebied te regelen. Waterdunen, het natuurgebied, waar wij onze vakantiewoning hadden, staat namelijk rechtstreeks in verbinding met de zee. Er stroomt water in en uit bij eb en vloed. Via de duiker wordt het water op peil gehouden.

Bovenop de dijk staat ook een herinneringsmonument aan de Deltawerken.

Op het strand stonden overal strandpalen. Op zichzelf al een mooi, fotogeniek gezicht.

De palen nodigden uit om te spelen met lange sluitertijden. Als je je sluitertijd op je fototoestel lang maakt krijg je verstilling van het water, een extra bijzonder effect als er een flinke golfslag is. Ik vond dat erg moeilijk om te doen. Ik heb een paar resultaten.

Ook van de golfslag op het strand.

Al gauw vermaakte ik me dan ook weer met andere zaken. Vervelen doe ik me nooit, op fotografiegebied dan. Vogels zijn er altijd. Scharrelende steenlopers

en anderen, zoals scholeksters en meeuwen

en tot mijn grote vreugde zag ik een wulp tussen de vogels lopen.

Na de vogels kwam de vuurtoren van Breskens in het zicht en werd dat een foto-object. Van verre,

dichterbij,

tot zelfs in detail