Door mijn onbekendheid met de ins en outs van andere kerkgenootschappen was ik stomverbaasd dat ik bij de ingang naar de Protestante begraafplaats in ons dorp deze engelen als poortwachters zag zitten. Ik zag ook, dat ze er niet altijd gezeten hebben, Er was altijd alleen een stalen ornament bovenop de pijlers waar het hek aan vastzit.
Ik ken engelen vanuit mijn katholieke achtergrond, maar verder niet. Ik ging eens zoeken op internet en vond in een artikel op Refoweb.nl een tekst, waarmee het verschil van opvatting duidelijk wordt:
De Bijbel biedt ons niet een speciale engelenleer, maar engelen zijn dus wel nadrukkelijk in de Heilige Schrift aanwezig. Ze zijn krachtige helden, heerlijke geesten, hemelse zangers, die door God werden en worden (!) ingezet op buitengewone momenten in de heilsgeschiedenis. Engelen zijn er ook ter wille van Gods Kerk, om haar te dienen. Het is dan ook dwaasheid, niet naar de Schrift, als we engelen vereren of zelfs tot hen bidden. Dan vereren we schepselen. Engelen zijn er juist mede om de gelovigen ten dienste te zijn. Niet engelen zijn de bewerkers van het heil, maar zij zijn er tot lof van de grote heilbrenger Jezus Christus. God wil engelen gebruiken in Zijn dienst. Zij strijden voor God en de gelovigen.
Wel logisch dat engelen een rol spelen in het Protestante geloof, want in menig Bijbelverhaal komen engelen voor. In de katholieke kerk worden engelen meer vereerd. In de Protestante kerk zijn het dienaars. Vandaar dat ze in ons dorp poortwachters geworden zijn. 
De rijkdom straalt er nog steeds vanaf. Je ziet het zelfs aan de poort bij de ingang. Daar hebben ze dubbele wachters neergezet. De ene is weliswaar een bloemenvaas, maar dat zou voor andere poorten al genoeg zijn. Hier staat er nog eens rechts een koe en links een paard naast.
Er hielden twee van deze jongens de wacht, maar toentertijd nam ik maar van één exemplaar een foto.
In Wassenaar bewaakten deze eenden de poort.
Op een wandeling door de Purmerpolder zag ik deze poortwachters staan. De eigenaar van de boerderij heeft voor een solide ijzeren hek gekozen, maar zat toen met zijn poortwachters in zijn maag. Hij koos voor deze oplossing.
In de buurt van het dorpje Hall, tijdens 
Ik start een nieuwe serie. Ik noem het poortwachters. Dat houdt in dat ik ornamenten, standbeelden, of wat voor vorm het dan ook aanneemt, verzamel van dingen die als een soort afbakening of poort bij het eigen terrein van mensen staan. Bij de ingang van het Wertheimplantsoen staan een paar heel indrukwekkende sfynxen, mèt lamp. Daar dacht ik maar mee te beginnen vandaag.
