Op onze wandeling langs de Waddenzee bij Stroe heb ik nog meer foto’s van vogels gemaakt. De gans op deze foto kon ik niet goed thuisbrengen. Hij is sowieso van de Rotgans-familie, maar ik zag er ook iets anders aan. Hij zag lichter van kleur, meer grijs dan zwart. Ik ging thuis op onderzoek uit. Daar stuitte ik op de zeldzame Witbuikrotgans. Had ik met een Witbuik van doen? Maar overtuigd was ik niet. Het zijn kleine verschillen waar je op moet letten, witte buik, verder doorlopend naar de poten. Op de en foto zag ik het wel, op de andere niet. Ook van de nekkrans was ik niet overtuigd. Bij de ene foto was ik wist ik het zeker, als ik het vergeleek, bij de andere weer niet. Ik schakelde een vriendin in, die wel eens op pad is met echte vogelaars. Zo kwam ik op de site van waarneming.nl terecht. Daar zag ik meerdere waarnemingen, ook op deze dag 30-4-2017, van Witbuikrotganzen op Texel. Dus ze zijn er nog wel deze tijd van het jaar en in dezelfde buurt, want ook dat was iets waar ik aan twijfelde. Hij kan daar op doortocht zijn en ze staan te boek als schaarse wintergast.

Of het nu een gewone, een zwarte of de witbuikrotgans is, maakt me niet uit. Ik vond het leuk om even in het rijk van de vogelaars terecht gekomen te zijn. Zo heb ik mogen ervaren, hoe nauwkeurig je moet kijken en de verschillen moet zien te ontdekken.

 Bron: sovon.nl en waarneming.nl

Normaliter valt ons land buiten het reguliere winterareaal van de Witbuikrotganzen die op Spitsbergen en in Noordoost-Groenland broeden en de winter doorbrengen in Denemarken en Groot-Brittannië. Alleen bij erge vorst en sneeuw hebben de vogels wel eens de neiging zuidelijker af te zakken dan de vaste overwinteringsgebieden in Denemarken of Noordoost-Engeland. Gemiddeld gaat het dan om enkele honderden. In uitzonderlijke gevallen, zoals de winters van 1995/96 en 2010/11 gaat het om rond 850 vogels, eentiende van de internationale populatie. De Witbuikrotganzen houden zich bijna unaniem op langs de kust, met een voorkeur voor het Waddengebied, de Hollandse kust en het Deltagebied. Het zwaartepunt van de verspreiding ligt bij vrijwel alle influxen in de Kop van Noord-Holland en de westelijke Waddenzee. Waarnemingen van geringde individuen laten zien dat het deels om dezelfde, zich verplaatsende vogels gaat. Net heb ik bericht gekregen van de site waarneming.nl, dat het om een Rotgans gaat. Geen zeldzaamheid dus, maar ik was er leuk mee bezig en ben weer een stuk wijzer geworden wat betreft de Rotgans en zijn soortgenoten.