In ons dorp was er weer een en al reuring. Uit het park klonk de hele dag muziek. Het jaarlijkse Parckpop werd voor de 28ste keer gehouden. Het evenement verleent aan amateur-popbandjes uit ons dorp en omgeving een podium om hun kunsten te vertonen. Niet alles is van hoogstaande kwaliteit, maar dat mag de pret niet drukken. In het dorp werkt dit jaarlijkse muziekfeest als een soort reünie. Mensen, zoals ook mijn kinderen, komen terug om hun vrienden en kennissen te zien. Het festijn vindt  altijd een week, voordat de schoolvakantie voorbij is, plaats. Dus iedereen verschijnt, lekker uitgerust en vol verhalen in het park. Bij de start, 28 jaar geleden, waren mijn kinderen 9 en 7 jaar. Onze linkerbuurman, de vader van onze buurkinderen (tevens de vrienden van onze kinderen), speelde in een bandje. De buurkinderen, alsook de beneden- en rechter buur zaten later ook in diverse muziekformaties. Dus dat was ook elk jaar aanleiding om even naar de buren te gaan luisteren.

Zo leuk om te zien, dat de volgende generatie zich alweer aandient in het park. (foto is helaas niet helemaal scherp)