Op de Amsterdamse Zeedijk viel mijn oog op dit uithangbord. Het donkerbruine café dat eraan vast zit, draagt onmiskenbaar de naam  ‘De roode laars’. Thuisgekomen, ging ik even googelen. Zo kwam ik te weten, dat dit vroeger het café is geweest van de oma van Kees van Beijnum. Zijn beroemde boek  ‘Dichter op de Zeedijk’ speelde in dit café. Hier een stukje uit het artikel ‘ Het Amsterdam van Kees van Beijnum’ over het café:

Hij begint aan Dichter op de Zeedijk. De hoofdpersoon, Contstant Wegman, groeit op in De Rode Laars op de Zeedijk. Het is een hotel-café met twijfelachtige reputatie, dat door zijn grootmoeder met ijzeren hand wordt gerund. Hij brengt het grootste deel van zijn jeugd door onder het biljart, waar hij de vaste klanten nauwlettend in de gaten houdt. Een illuster gezelschap buurtbewoners passeert de revue. Drietje, die zijn bouwvakkerspet al jaren niet meer van zijn hoofd heeft gehaald en voor elke zin die hij zegt eerst een kleretyfus of pleurisnogantoe ten gehore brengt. Of Dikke Vera, die twee krukken nodig heeft aan de bar en af en toe met een man naar boven verdwijnt. En niet te vergeten Smeuling, een dwerg die in de Oudezijds Armsteeg een verhuurbedrijf in bakfietsen bestiert en steevast aan de bar in slaap valt. Maar boven alles observeert Constant zijn drank- en goklustige grootmoeder, die onder het dobbelen met één oog in de gaten houdt of de barjuffrouw geen bier uit de tap laat lekken en met het andere oog hoeveel klandizie er bij de concurrentie naar binnen gaat.