Zo’n 30 jaar geleden waren we al eens enkele jaren na elkaar op zomervakantie in Zeeuws Vlaanderen. Ik maakte hier al melding van het huisje dat we toen huurden. In het prachtige welkoms/verwenpakket, dat wij nu bij onze aankomst in Breskens kregen, zaten chocolaatjes in de vorm van haaientanden. Meteen kwamen toen ook daar weer herinneringen over boven. Wij gingen toentertijd met onze kinderen naar een strand ergens bij Nieuwvliet. Het was er ruim en er was één strandpaviljoen. Ik kan het nog uittekenen, maar ik vond het niet. Waarschijnlijk, zo dacht ik, omdat er in de loop der jaren wel veel veranderd is aan die kust. De huisjesparken zijn immers de lucht in geschoten.
Maar wat schetst mijn verbazing dat ik op het duinpad vanaf Cadzand Bad richting Nieuwvliet opeens oog in oog sta met het plaatje dat ik op mijn netvlies had. Het bestond dus toch nog. Het ruime strand waar we urenlang cricket speelden met de kinderen, lag opeens voor me. Het was erg heiig, maar de foto moest gemaakt.
En daar viel ik van de ene verbazing in de andere. Want wat zag ik toen ik inzoomde?
Ja hoor, deze houding ken ik maar al te goed, want ook wij kropen daar rond op dat strand op zoek naar haaientanden. En met name onze zoon en dochter konden er maar niet genoeg van krijgen. Het kan dus niet anders of die man is ook aan het zoeken.
Cadzand staat bekend als rijkste haaientandenstrand van Nederland. Krachtige getijdenstromingen, hier in de monding van de Westerschelde, zijn er de oorzaak van dat fossiele haaientanden uit afzettingen van miljoenen jaren geleden, nu blootspoelen. In het warme klimaat van destijds leefden o.a. ook veel haaiensoorten. Aangezien haaien altijd extra veel tanden hebben (achter elke tand zitten wel een paar reservetanden) en ze slechts twee weken met één tand doen, kun je je voorstellen, dat een haai tijdens zijn leven wel een paar duizend tanden verslijt.
30 jaar geleden zochten we ze dus al ! Je vraagt je wel af wanneer zo’n bron uitgeput raakt.
Ik whats-appte mijn kinderen met de vraag of ze zich de haaientanden nog konden herinneren. Zoonlief reageerde met het verhaal, dat hij als Aardrijkskundeleraar, de destijds gevonden haaientanden jarenlang in de vitrine in zijn klaslokaal had liggen en dat hij ze wel gebruikte bij zijn lessen. Hij heeft zijn strandvondsten dus goed bewaard.
Hier zie je de chocoladeversie op de landkaart liggen.
Ik wou net zeggen: wat zijn die tanden zwart en bot, maar las toen pas dat het chocoladetanden waren. 🙂
Nog nooit een haaientand gezien namelijk.
LikeLiked by 1 persoon
Je hebt dus duidelijk niet bij mijn zoon in de klas gezeten!
LikeLike
Wat grappig dat zo het verleden weer tot leven komt 😀
LikeLiked by 1 persoon
Wat grappig!
LikeLike
Met recht “sweet” memories.
LikeLike
Ik woonde in een wijk van Antwerpen die na de oorlog uit de grond is gestampt op opgespoten zandgrond. Op braakliggende stukken grond konden wij urenlang naar haaientanden zoeken.
LikeLike
Leuk dat je zo’n plek nog terugvindt, zoveel jaren later. Het slingert je toch een beetje terug in de tijd.
Ik verkies de chocolade tanden 😉
LikeLiked by 1 persoon
Prachtige foto van het heiige strand. Wat leuk om die man daar op zijn knieën te zien rapen en dan ook nog jouw kinderen in dezelfde houding. Sommigen hebben een scherp ook voor het vinden van haaientanden. Een vriendin van mij ziet ze van ver met het blote oog en raapt ze zo op tijdens het wandelen. Ik zie er nooit geen… enkel de chocolaatjes in de winkel… die weet ik blindelings te vinden 😉
LikeLiked by 1 persoon
en ze gingen ook blindelings naar binnen……..
LikeLiked by 1 persoon
😁
LikeLike
Goh, ik heb dat als kind gedaan, in Groede op het strand. Naast haaientanden had ik daar ook een verzameling zeesterren. Grappig, de herinneringen schieten me zo naar boven….
LikeLiked by 1 persoon
Nou ja, 21 jaar aan de kust gewoond maar nooit gehoord van haaientanden. Maar die kwamen dus blijkbaar niet aan op het Noordwijkse strand. Leuk verhaal!
LikeLiked by 1 persoon
Wij zoeken ook altijd als we in Z-Vl zijn. En vinden er een enkele keer een. Meestal niet dus. Ggrrrr
LikeLiked by 1 persoon
We waren daar op vakantie maar je raad vast niet waar we nog meer van zoiets vonden: in ons dorp in Oost-Brabant, in het zand bij afgravingen. In een oeroude schelpenlaag.
Iets anders: is er geen volgknop?
LikeLiked by 1 persoon
Volgens mij wel, maar ik zie even niet waar die zit. Er zijn er genoeg die de knop gevonden hebben.
LikeLiked by 1 persoon
Heerlijk dit soort gezinsherinneringen. En de kinderen reageren bij jou dus ook direct op dit soort appjes.
LikeLiked by 1 persoon
ook ik heb een zelfde soort herinnering aan het zoeken naar haaietanden. maar ik kan me vooral de ijzige noordenwind herinneren die er toen waaiden, waardoor we met verkleumde handen in het zand zochten.
LikeLiked by 1 persoon