Ons pad liep een tijdje parallel met de St. Cuthbert’s Way, een lange afstandspad van 102 km lang, dat loopt van Melrose in Schotland naar Holy Island.

Deze heilige leefde ongeveer in dezelfde tijd (rond 650 na Chr) als St. Oswald en van hem kwamen we ook overal de sporen tegen. Zo ook op Lindesfarn het zogenoemde Holy Island. (Hierover volgt nog een blog). Op dit eiland was Cuthbert bisschop. Er staat nog een ruïne van een abdij

en er is een klein eilandje met een kruis. Daar trok Cuthbert zich terug voor bezinning en meditatie. Op de plek van het kruis stond ooit een kapel. Bij laag water loop je er zo op. In de kerk staat een indrukwekkende houten beeldengroep van monniken met doodskist. Het vertelt het verhaal over de omzwervingen van het lijk van Cuthbert.

Vlak na de kolonisatie van het eiland door de monniken in de 7e eeuw hebben zij een pelgrimspad aangelegd door het wad, aangegeven met palen. Zo konden pelgrims veilig oversteken bij laag water, want er was ook hier en daar gevaar voor drijfzand.

Ter voorkoming, dat het lijk van Cuthbert in handen van de Vikingen viel sleepten monniken het mee door heel Northumberland en ook naar ‘The Cave”. Die plek bekeken we ook. Het was een omweg van ruim 2 kilometer op onze wandelroute, maar ik had het niet graag gemist, deze magische plek, die Cuthbert bij leven ook al had gebruikt om zich af te zonderen van de wereld.

Toen de bisschop met pensioen ging, trok hij zich terug op Inner Farne, weer een ander Farne eiland. Er kwam daar een hele pelgrimage naar toe op gang, want Cuthbert kon zieken genezen. De kerk en gebouwen, die hij er heeft neergezet staan er nog, maar nu zetelen de vogels erin.

Het uitgebreide verhaal van deze monnik/bisschop lees je hier.