Purmer struintocht

Toen ik thuis kwam zat mijn blauwe jas helemaal onder een gele waas. Een open vak in mijn tas zat vol gele blaadjes van het koolzaad. De oorzaak was dat ik de niet-platgetreden paden had opgezocht tijdens mijn ochtendwandeling. Het fluitenkruid stond ook al al hoog. Hier zo alleen te struinen voelt weldadig voor mij.

Het is ook zo mooi, deze tijd van het jaar.

Het was nog vrij vroeg en de vogels nog heel actief. Ook wel met paargedrag. Ik had bij thuiskomst dan ook een hele serie vogels geschoten. (ze vliegen nog allemaal rond hoor). Meerkoeten kregen het met elkaar aan de stok of was dit liefde?

De kievit en de koe, die bijten elkaar niet.

Het Purmerbos heeft tijdelijk een ander uiterlijk met al die onderbegroeiing.

De mus en de zwartkop lieten zich vastleggen.

Ook een dagpauwoog poseerde voor mij.

Op de ene plek zie ik een broedende fuut

en op een andere plek realiseer ik me, dat ik hier wel eens dicht bij een echte balts van de futen was. Helaas gingen ze niet echt door. Dichterbij dan dit zal wel niet meer lukken dit jaar.

Een goed begin van de dag.

12 gedachtes over “Purmer struintocht

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s