Als je gepensioneerd bent, heb je meestal veel tijd. Weliswaar verveel ik me nooit, maar alles waar ik mee bezig ben is toch wel vrijblijvend, waardoor je ook flexibel bent. Toen ik hoorde, dat men in onze insectentuin wel wat hulp kon gebruiken, heb ik me aangemeld. Mijn werk houdt in, dat ik regelmatig onkruid ga wieden. 15 jaar geleden verhuisden wij naar een appartement en nam ik afscheid van mijn tuin. Ik heb die toch altijd een beetje gemist, dus dit is mijn kans om toch weer eens in een tuin bezig te zijn! Mijn rug zou spelbreker kunnen zijn, maar de andere vrijwilligers hebben met elkaar afgesproken om niet langer dan twee uur achter elkaar te werken. Eén of twee keer per week is genoeg. Prima om zo eens uit te proberen, hoe het me bevalt.

Om je eigen tuin er goed uit te laten zien verwijder je onkruid, spit de boel om enzovoort. In deze insectentuin is het de bedoeling om zoveel mogelijk planten te hebben, waar insecten zich tot aangetrokken voelen. Dat kan ook onkruid zijn. Je moet dus weten, welk onkruid wel en wat niet getolereerd wordt. Men creëert ook rommelhoekjes, voor kleine beestjes zoals muizen, egels enzovoort.

Het onkruid wieden hier is dus eigenlijk kijken of er een bepaalde plant teveel overwoekert, die moet dan ingetoomd worden. Elke plant is ergens nuttig voor. Er lopen hier een paar kundige mensen rond, waar ik nog veel van hoop te gaan leren op zowel plant- als insektengebied. Er staat een insectenhotel aan de rand. De hoop is, dat de tuin insecten aantrekt, die dan gaan logeren in het hotel. De tuin wordt ook gebruikt als lesmateriaal. Schoolkinderen, maar ook volwassenen kunnen hier veel leren over de natuur.

Volgende week is er een feestelijke bijeenkomst en dan moet alles er picobello uitzien. Daarom gingen we met drie vrouw sterk het onkruid te lijf. Er was wat achterstallig onderhoud. Als ik in de tuin keek, zag ik het niet, maar de compostbak was leeg, toen wij begonnen! We zijn nog niet klaar!