Het gaat wel over schilderijen, maar je kunt het eigenlijk niet vergelijken met een ‘normaal’ museumbezoek. Dit was gewoon een spektakelstuk. Een overweldigende sensatie aan beelden en kleuren duikelden over en om je heen. Om dit mee te maken ging ik met vriendinnen I en C naar de Westergasfabriek. Zelfs met de toch al bijna winterse aanblik altijd een fijne plek om naartoe te gaan.

Eenmaal binnen vingen we even een glimp op van de oude lege fabriekshal. Die werd even later aan ons getoond, zoals ie er vroeger in productiestand heeft uitgezien.

Dan staan we opeens midden in Wenen, genietend van de vele pracht en praal van de stad. Ook wanen we ons in de balzaal ergens in een Weens Schloss. Ik kreeg de neiging om te gaan walsen op de mooie walsmuziek van Strauss, die de beelden begeleidt. Ik kan het niet omschrijven, wat er allemaal gebeurde. Blijkbaar kan alles tevoorschijn getoverd worden met projecties op de muren op de grond, gewoon overal.

En toen moesten de projecties, die de schilderijen van Klimt tot leven brachten nog beginnen.

En ook het werk van Egon Schiele

en Hundertwasser kwam nog langs. Muziek van o.a. Beethoven, Strauss, Wagner, Glass en Chopin versterkte alle beelden. Het matchte prachtig met elkaar. Afwisselend was het luchtig, vrolijk, romantisch, dreigend van sfeer.

De titel van deze expositie is: Gustav Klimt, goud en kleurrijk. Wat Gustav Klimt nou met al de rest van deze expositie te maken heeft kon niemand beter verwoorden, dan hoe het op de site van Lumieres staat:

Om de opening luister bij te zetten, organiseert Fabrique des Lumières een expositie die is gewijd aan de belangrijkste figuren van de Weense kunstscène, waarvan Gustav Klimt een sleutelfiguur was.

In het keizerlijke Wenen van eind 19e eeuw was Gustav Klimt één van de belangrijkste decoratieschilders van de weelderige monumenten aan de Ringstrasse. Aan het begin van de nieuwe eeuw had hij een voortrekkersrol in de Wiener Secession, een beweging die zich wilde losmaken van de academische kunst. Klimt, die zowel beroemd als omstreden was, effende de weg naar de moderne schilderkunst. Het goud en de decoratieve patronen die zijn werken kenmerken, staan symbool voor deze artistieke revolutie. De expositie omvat de werken die Klimts werk typeren en hem zo beroemd hebben gemaakt – zijn ‘gouden fase’, portretten en landschappen.

Bij de expositie zijn ook werken van belangrijke Weense kunstenaars zoals Egon Schiele en Friedensreich Hundertwasser te zien, die zich lieten inspireren door Klimts werk. Onder invloed van de artistieke onstuimigheid aan het einde van de negentiende eeuw pleitte Schiele voor een nieuwe vorm voor het weergeven van landschappen en het menselijk lichaam. Hundertwasser gaf zijn architecturale structuren en schilderijen een symbolische dimensie.